80 χρόνια μετά, η φετινή επέτειος απελευθέρωσης της Ευρώπης δεν προσφέρεται για εορτασμούς. Κρυμμένοι ή φανερωμένοι, οι κάθε λογής νοσταλγοί των ναζί, που προκάλεσαν την απίστευτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετέχουν σε μια σειρά από κυβερνήσεις της Γηραιάς Ηπείρου. Και φιλοδοξούν να καταλάβουν τις κυριότερες χώρες, μετά την Ιταλία την Γαλλία και την Γερμανία.
Οι δύο τελευταίες, υποτίθεται η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι βυθισμένες σε μία πρωτοφανή πολιτική κρίση. Στη Γαλλία ο πρόεδρος έχει χάσει την νομιμοποίηση του, στη Γερμανία ο καγκελάριος την έχασε πριν καν ορκιστεί.
Στο άλλο κέντρο εξουσίας, στις Βρυξέλλες, επικεφαλής βρίσκεται μία Γερμανίδα πολιτικός μπλεγμένη σε σκάνδαλα αδιαφάνειας και διαφθοράς, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με τις βιομηχανίες όπλων.
Η Ουρσουλα φον ντερ Λάιεν προωθεί τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης, σε βάρος των κοινωνικών προγραμμάτων και του κράτους πρόνοιας των κρατών μελών. Κανόνια αντί για βούτυρο, το τελευταίο αρκεί μόνο για ψωμί της ακροδεξιάς, που τρέφεται από την οργή και την αγανάκτηση για τον κυνισμό και την αδιαφορία των ελίτ.
Στη Μεγάλη Βρετανία άρχισαν ήδη να περικόπτουν προγράμματα για τους ασθενέστερους, με στόχο την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Σε μια χώρα με τρανταχτές κοινωνικές ανισότητες -στην οποία όπως στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι- πώς να μην θριαμβεύσει στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση η αλαζονική ακροδεξιά του Φάρατζ;
Στη σύμμαχο χώρα που συνέβαλε αποφασιστικά στην νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Ο Ντόναλντ Τραμπ διαλύει ότι θεσμό είχε απομείνει, μετά την -εδώ και δύο, τρεις δεκαετίες- ολοκληρωτική επικράτηση του χρήματος πάνω στην πολιτική και την κοινωνία.
Τώρα οι ασθενείς έχουν πάρει τη διεύθυνση του ασύλου και καμμιά εξέλιξη δεν μπορεί να αποκλείεται. Από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και το Κασμίρ ο πόλεμος νομιμοποιείται, την ίδια ώρα που στη Γάζα σημειώνεται η μεγαλύτερη γενοκτονία του 21ου αιώνα, χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις.
Η βασανισμένη λωρίδα γης των κολασμένων, είναι «η ζώνη ενδιαφέροντος» δίπλα στη σιωπηλή Δύση. Οπως στην ομώνυμη συγκλονιστική ταινία είναι το Αουσβιτς, δίπλα στον μακάριο κόσμο της κατοικίας του διοικητή του εφιαλτικού στρατοπέδου.
Και ο ένοχος για όλα αυτά έχει βρεθεί. Είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες που δραπετεύουν από τους πολέμους και την μιζέρια που έχουν προκαλέσει οι ίδιες μεγάλες δυνάμεις που τώρα τους κυνηγούν, τους φυλακίζουν, τους απελαύνουν και τους επαναπροωθούν.
Για την πρωταθλήτρια στο τελευταίο σπορ, καλύτερα να μη γίνεται λόγος. Στα χέρια της πιο διεφθαρμένης, ανίκανης και αλαζονικής κυβέρνησης μετά την μεταπολίτευση, η Ελλάδα φτωχοποιείται χρόνο με το χρόνο κατρακυλώντας σε όλους τους δείκτες, από τους μισθούς μέχρι το κράτος Δικαίου και την ελευθερία του τύπου.
Εδώ το άσυλο προσφέρει μοναδικά σουρεαλιστικά θεάματα: οι ασθενείς καίγονται στα χειρουργεία και ο αρμόδιος υπουργός κάνει μεταμόσχευση μαλλιών.
Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν εστίες αντίστασης. Στη Σερβία, το Ισραήλ, την Τουρκία και την Ελλάδα, οι πολίτες κατέβηκαν στους δρόμους τους προηγούμενους μήνες, σε πρωτοφανείς κινητοποιήσεις. Το ίδιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις εκατοντάδες διαδηλώσεις εναντίον της πολιτικής του Λευκού Οίκου.
Αυτές οι αντιστάσεις δεν μπόρεσαν να σταματήσουν μέχρι στιγμής την πορεία προς την καταστροφή. Αλλά σε μια επέτειο γεμάτη πίκρα, είναι αυτές που διατηρούν αναμμένο το κεράκι της ελπίδας.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
