*Του Θανάση Γιώγλου –
«Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα…»
Όπως είναι εδώ και λίγες ώρες γνωστό, ο σπουδαίος Μιχάλης Μπουρμπούλης δεν μένει πια εδώ. Έφυγε από τη ζωή στα 84 του χρόνια, αφήνοντας μια σημαντική παρακαταθήκη από μεγάλα τραγούδια.
Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 8 Νοεμβρίου 1939 και μπήκε στη δισκογραφία το 1975 με το τραγούδι του Σταύρου Κουγιουμτζή «Έχεις την πόρτα σου κλειστή», που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας. Από τότε, εκτός από τον Κουγιουμτζή, συνεργάστηκε με πολλούς από τους καταξιωμένους συνθέτες όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Ηλίας Ανδριόπουλος, Δημήτρης Λάγιος, Γιώργος Χατζηνάσιος, Λίνος Κόκοτος, Κώστας Καλδάρας, Χρήστος Γκάρτζος, Στάμος Σέμσης, Μιχάλης Κουμπιός, ενώ τα τελευταία χρόνια στίχους του μελοποίησαν οι νεότεροι συνθέτες Δημήτρης Λίβανος, Νικήτας Βοστάνης, Τάσος Ζαφειρίου, Φίλιππος Περιστέρης και άλλοι…
Τον Μιχάλη Μπουρμπούλη δεν είχα τη χαρά να τον γνωρίσω από κοντά. Πριν από χρόνια, είχαμε μιλήσει κάποιες φορές στο τηλέφωνο, με αφορμή την προετοιμασία του βιβλίου μου για τον Σταύρο Κουγιουμτζή, με τον οποίο διατηρούσε πολύ φιλική σχέση, που κράτησε μέχρι το τέλος του συνθέτη, ενώ οι τηλεφωνικές επαφές με την οικογένειά του συνεχίστηκαν μέχρι πριν από λίγες μέρες.
Ο Μπουρμπούλης ήταν αυτός που έγραψε και δυο προφητικά, κατά κάποιον τρόπο, τραγούδια που μελοποίησε ο Σταύρος Κουγιουμτζής. Το «Θα’ταν 12 του Μάρτη», που τραγούδησε το 1976 η Χάρις Αλεξίου και συνδέθηκε με την ημερομηνία θανάτου του Κουγιουμτζή (12 Μαρτίου 2005) και το «Θα φύγω κάποια μέρα», που ηχογράφησε ο Κώστας Σμοκοβίτης το 1977 για τις ανάγκες του δίσκου «Τραγούδια του καιρού μας», αφού λίγα χρόνια μετά, ο Κουγιουμτζής με την οικογένειά του μετακόμισε οριστικά από την Αθήνα, στην Καλαμαριά.
Μάλιστα, στην πρώτη συνομιλία μας δεσμεύθηκα απέναντί του, ώστε με την πρώτη κάθοδό μου στην πρωτεύουσα, να του τηλεφωνήσω για να κάνουμε μια μεγάλη συνέντευξη για το Όγδοο. Δυστυχώς, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, αυτό δεν κατέστη εφικτό. Μια εκείνος έλειπε εκτός Αθηνών, μια εγώ είχα πολύ περιορισμένο χρόνο… Από τις τηλεφωνικές μας συνομιλίες πάντως, κατάλαβα πως ήταν ένας άνθρωπος «έξω καρδιά».
Ήταν απόλαυση να συζητάς μαζί του. Άλλη μια δυνατή, προσωπική μνήμη που έχω από τον Μιχάλη Μπουρμπούλη, είναι πως στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, την ώρα της μεγάλης συναυλίας που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του στο Βεάκειο θέατρο του Πειραιά, με τη συμμετοχή πολλών και ξεχωριστών ερμηνευτών και μεταδίδονταν ζωντανά από το Δεύτερο Πρόγραμμα, συνέβη το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής μου. Εκείνη ακριβώς την ώρα, γεννήθηκε ο γιος μου!
Πριν από εξίμισι χρόνια, την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, στο πλαίσιο της εκπομπής μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει… το ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης στους 100,6 fm, επιχειρήσαμε να «ξαναφωτίσουμε» κάποια από τα τραγούδια του Μιχάλη Μπουρμπούλη, από την αρχή της διαδρομής του, μέχρι τα τελευταία του, τότε, τραγούδια που κυκλοφόρησαν το 2016. Όπως συνηθιζόταν σε αυτή την εκπομπή οι μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, εναλλάχθηκαν με στιγμές λιγότερο γνωστές, αλλά εξίσου σημαντικές…
Καλό ταξίδι Κύριε Μιχάλη Μπουρμπούλη… Ίσως την κάνουμε κάπου αλλού εκείνη τη συνέντευξη…
Συγκινητικό το αντίο από την τραγουδίστρια Πένυ Ξενάκη:
Πηγή: ogdoo.gr
