Όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στους Sunday Times για το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι πλήρως αποκαλυπτικά για την πολιτική και ηθική ποιότητά του. «Δεν έχω καταφέρει να ξεκαθαρίσω την υπόθεση», δήλωσε ευθύς εξ αρχής.
Δηλαδή, ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ που διενήργησε τις υποκλοπές ισχυρίζεται πως ακόμα δεν ξέρει τι ακριβώς έχει γίνει. Αλλά τότε γιατί κάλεσε, μέσω του υπουργού Γεραπετρίτη, τον Νίκο Ανδρουλάκη να τον ενημερώσει για κάτι που ο ίδιος δεν είχε ξεκαθαρίσει;
Αν δεχτούμε πως ο πρωθυπουργός λέει την αλήθεια, τότε πρέπει να παραδεχτούμε πως ο άνθρωπος αυτός είναι παντελώς ανίκανος να κατανοήσει θέματα των αρμοδιοτήτων του. Τότε, γιατί τις ανέλαβε; Ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ είναι το μοναδικό πολιτικό πρόσωπο στη χώρα που δύναται νομίμως να έχει πρόσβαση στο σύνολο του υλικού των παρακολουθήσεων, αφού δεν ισχύει γι’ αυτόν το απόρρητο.
Καλοδεχούμενη η έμμεση παραδοχή της ανικανότητάς του. Αλλά, τότε, γιατί δεν αφήνει να διερευνήσουν την υπόθεση κάποιοι άλλοι, περισσότερο ικανοί και ασφαλώς αρμόδιοι; Γιατί δεν προχωρεί στην άρση -εφόσον είναι ο μόνος που μπορεί να το πράξει- του απορρήτου για την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, την ΑΔΑΕ αλλά και την Εξεταστική Επιτροπή, την οποία το κόμμα του απροκάλυπτα και με σχέδιο κατέστησε φιάσκο και παρωδία;
Στη συνέχεια της συνέντευξής του ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε πως ζήτησε εξηγήσεις. «Οι εξηγήσεις δεν ήταν επαρκείς και γι’ αυτό έπρεπε να αποπέμψω δύο άτομα», είπε χαρακτηριστικά. Προφανώς αναφέρεται στον τέως διοικητή της ΕΥΠ Παν. Κοντολέοντα και στον ανιψιό του Γρ. Δημητριάδη, στους οποίους χρεώνει την απόλυτη ευθύνη των υποκλοπών. Αλλά αν αυτοί δεν του έδωσαν επαρκείς εξηγήσεις, τότε πώς οι παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη ήταν νόμιμες, όπως κατ’ επανάληψη έχει ισχυριστεί ο ίδιος;
Το αποκορύφωμα όλων είναι πως ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε, εμμέσως αλλά ξεκάθαρα, στη βρετανική εφημερίδα ότι με αυτή την υπόθεση κάποιος του έβαλε σφήνα στις σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ ως μελλοντικού συμμάχου.
Όμως αν μπορούσαν κάποιοι να το κάνουν αυτό, δεν είναι άλλοι από τους Δημητριάδη και Κοντολέοντα. Δηλαδή οι πιο έμπιστοι συνεργάτες του, τους οποίους δε διστάζει να εκθέσει ανεπανόρθωτα για να σωθεί ο ίδιος. Όχι, δεν είναι ανίκανος. Είναι αδίστακτος.
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”
