*Συνέντευξη στην Φωτεινή Λαμπρίδη –
Λίγο πριν την έναρξη της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Νέας Αριστεράς στον συνεδριακό χώρο «Μελίνα Μερκούρη» του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Αλέξης Χαρίτσης, μιλάει στο TVXS. Απαντάει αναλυτικά στις ερωτήσεις για τους στόχους, τον απόηχο της διάσπασης, τις προσδοκίες, την ταυτότητα του νέου φορέα, την αυτοκριτική που «…οφείλει να εκκινεί από την λανθασμένη λογική του «ναι» σε όλους και σε όλα την περίοδο 2019-2023». Απαντάει στην ερώτηση αν είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν μελλοντικά γέφυρες με τον Αλέξη Τσίπρα και δηλώνει πως «Η Νέα Αριστερά δεν θέλει να καταγραφεί ως ένα flash party, θέλει να δημιουργήσει ρίζες».
Κύριε Χαρίτση, άκουσα έναν πολιτικό επιστήμονα προχθές να λέει πως η Νέα Αριστερά σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει το στοίχημα της σοβαρότητας, αλλά αργεί. Συμφωνείτε; Που οφείλεται αυτό και πως θα κινηθείτε από δω και στο εξής;
Εξαρχής για εμάς η δημιουργία της Νέας Αριστεράς αποτέλεσε μια προσπάθεια να απαντήσουμε στο έλλειμμα αξιοπιστίας του φορέα από τον οποίο αποχωρήσαμε και να αποστασιοποιηθούμε από τα φαινόμενα εκφυλισμού που, και μετά από το πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον ορατά και στον πιο καλόπιστο παρατηρητή.
Φυσικά το «στοίχημα της σοβαρότητας» δεν είναι ένα βραβείο που απονέμεται άπαξ. Σχετίζεται με την ικανότητα ενός πολιτικού οργανισμού, να εμπνέει, να «μεταβολίζει» την πολιτική συγκυρία και τις ανάγκες της κοινωνίας και να προσπαθεί να παρουσιάζει εφαρμόσιμες και ριζοσπαστικές πολιτικές σε υπαρκτά προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας.
Όσο τώρα για την ταχύτητα επιτρέψτε μου να βλέπω λίγο διαφορετικά το ζήτημα της συγκρότησης του νέου μας φορέα. Τους μόλις δυόμισι μήνες που υπάρχουμε ως αυτόνομη κοινοβουλευτική ομάδα έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 100 ανοικτές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα μελών και φίλων της Νέας Αριστεράς. Αυτό το τριήμερο, 1-3 Μαρτίου, έχουμε την ιδρυτική μας συνδιάσκεψη. Τις επόμενες εβδομάδες θα ξεκινήσει η καμπάνια μας για τις ευρωεκλογές και θα δώσουμε στη δημοσιότητα και τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το ευρωψηφοδέλτιό μας. Ένα ψηφοδέλτιο αντιπροσωπευτικό των κοινωνικών δυνάμεων που θέλουμε να εκπροσωπούμε.
Η Νέα Αριστερά δεν θέλει να καταγραφεί ως ένα flash party που παρουσιάστηκε σε μια συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, αλλά να δημιουργήσει ρίζες, να δημιουργήσει οργανώσεις και δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες και τα κινήματα στη χώρα μας. Η συμμετοχή είναι το στοίχημα και η συμμετοχή δεν επιτυγχάνεται με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα αλλά με προσπάθεια, επιμονή και αντοχή στο χρόνο.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από την συνδιάσκεψη; Θα βγουν καθαρές θέσεις την Κυριακή; Και πως θα περιγράφατε τον κεντρικό άξονα των θέσεων σας;
Η συνδιάσκεψη που ξεκινάει σήμερα Παρασκευή είναι το εναρκτήριο λάκτισμα για εμάς στην Νέα Αριστερά. Πρώτον, εκεί θα συζητήσουμε τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του υπό σύσταση νέου μας πολιτικού φορέα. Πώς εντάσσεται η Νέα Αριστερά στον υπό διαμόρφωση νέο πολιτικό χάρτη και ποια είναι στρατηγική μας για να πείσουμε ξανά τον κόσμο για το εφικτό της αριστερής διακυβέρνησης; Από πού προκύπτει η κρίση του νεοφιλελεύθερου πλαισίου που έχουμε διαγνώσει; Και γιατί πιστεύουμε ότι η σημερινή κρίση εκπροσώπησης του πολιτικού συστήματος της χώρας μας και ιδιαίτερα της Αριστεράς δημιουργεί αντικειμενικά ένα μεγάλο κενό που είναι χρέος μας να το καλύψουμε;
Δεύτερον, με τη συνδιάσκεψή μας θέλουμε να αποτυπώσουμε το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο κατεβαίνουμε στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Πώς έχει αλλάξει η Ευρώπη υπό τη σκιά της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της κρίσης του κορονοϊού, της κλιματικής κρίσης και των νέων γεωπολιτικών ανταγωνισμών; Σε τι κατεύθυνση θέλουμε να κινηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα που το Σύμφωνο Σταθερότητα αμφισβητείται και η αμοιβαιοποίηση του χρέους, για την οποία μιλούσε για χρόνια η Αριστερά, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά με την αφορμή του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας;
Πώς θα βάλουμε φρένο στην άνοδο της άκρας δεξιάς σε όλη την Ευρώπη αλλά και πώς θα βάλουμε φρένο στην ανάδυση μιας ευρωπαϊκής εξωτερική πολιτικής που όλο και λιγότερο επαφίεται στη διπλωματία και όλο και περισσότερο αντιμετωπίζει τον πόλεμο ως το ενδεδειγμένο μέσο για την επίλυση γεωπολιτικών διαφορών;
Το τριήμερο 1-3 Μαρτίου θα έχουμε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συζητήσουμε τις διαφορετικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα καθώς και να σκεφτούμε τους βέλτιστους τρόπους να επικοινωνήσουμε το μήνυμα μας σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα.
«Ο κ. Κασελάκης εκλέχθηκε με αντι-ΣΥΡΙΖΑ καμπάνια»
Δέχεστε διπλή κριτική. Εκ δεξιών οι ψηφοφόροι του κ. Κασελάκη σας κατηγορούν για αποστασία και για ιδιοτελείς αποχωρήσεις και οι εξ αριστερών εν δυνάμει ψηφοφόροι σας, περιμένουν από τους «μνημονιακούς» υπουργούς μια αυτοκριτική. Ως πρώην κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνετε αυτοκριτική και που κατά τη γνώμη σας πρέπει να εστιάσετε;
Δεχόμαστε πολλές κριτικές που εν πολλοίς είναι συνάρτηση και της δυναμικής που αναπτύσσει η Νέα Αριστερά και την καθιστά ισχυρά ανταγωνιστικό σχήμα. Αλλά ας εστιάσουμε σε αυτά τα δύο ζητήματα.
Η κριτική περί «ιδιοτελών αποχωρήσεων» αγγίζει τον πυρήνα της πολίτικης Κασελάκη, όπως ασκείται μέχρι σήμερα. Η σημερινή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιβιώνει ανακαλύπτοντας συνεχώς εσωτερικούς εχθρούς και υπονομευτές, με τελευταίο στόχο τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο κ. Κασελάκης εκλέχτηκε με μια αντιΣυριζα καμπάνια και το ανησυχητικό είναι ότι αυτή η τακτική λειτουργεί απαξιωτικά για την Αριστερά.
Σε βασικά στελέχη της Νέας Αριστεράς και θέσεις μας προσφέρθηκαν και ρόλους μπορούσαμε να έχουμε αν πιστεύαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ελλείψεις και τα προβλήματα του θα παρέμενε ένα κόμμα της αριστεράς.
Όπως όμως αποδεικνύει και η εικόνα του πρόσφατου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, η παραμονή μας εκεί θα μας στερούσε κάθε δυνατότητα άσκησης ουσιαστικής πολιτικής. Η πολιτική επιστρέφει είναι το σύνθημα της συνδιάσκεψης μας και αυτό είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι στις πραγματικές ιδιοτελείς συμπεριφορές που πληγώνουν ακόμα την Αριστερά, αλλά και συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Στην κριτική τώρα που γίνεται εξ αριστερών, η οποία έχει και μια ισχυρή ιδεολογική βάση. Απολογισμός και αυτοκριτική θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι έγινε. Η κυβέρνηση του 2015-2019 είναι η μοναδική στην ιστορία της χώρας μας η οποία έθεσε στη δημοσιότητα ένα ογκωδέστατο κείμενο απολογισμού των πεπραγμένων της διακυβέρνησης, εστιάζοντας τόσο σε επιτεύγματα όσο και σε παραλήψεις εκείνης της περιόδου. Στο κείμενο αυτό μπορεί κανείς να βρει κριτικές που αφορούν τόσο την ατολμία σε μεμονωμένα πεδία, όσο και στις υποχωρήσεις που έγιναν υπό την δαμόκλειο σπάθη των διεθνών θεσμών που συχνά τραυμάτισαν τη σχέση μας με τμήματα των μεσαίων ή κατώτερων στρωμάτων.
Ακόμη πιο έντονα μας απασχολεί ο τρόπος που άσκησε πολιτική η αντιπολίτευση την περίοδο 2019-2023. Ξέρετε, έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα τους τελευταίους τρεις μήνες. Άκουσα τι είχε να μας πει ο κόσμος, κατάλαβα και λάθη που έγιναν και τα οποία πιθανά κι εμείς να μην αντιληφθήκαμε εγκαίρως.
Η Νέα Αριστερά όμως είναι ένα νέο εγχείρημα, που κρατάει τη συσσωρευμένη εμπειρία ετών των ανθρώπων της και λειτουργεί παράγοντας πολιτική με ένα εντελώς νέο τρόπο. Επομένως ναι στην κριτική και στην αυτοκριτική, όχι στο αυτομαστίγωμα.
Τελικά η Νέα Αριστερά θα κινηθεί πιο κοντά στον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ ή ως ένα κόμμα καταλύτης για ένα κεντροαριστερό κίνημα;
Για εμάς αυτό το δίλημμα απλά δεν υφίσταται. Η άποψη ότι τα κόμματα της αριστεράς πρέπει να επιλέγουν ανάμεσα σε έναν κεντροαριστερό κυβερνητισμό ή στην αριστερά της διαμαρτυρίας παραβλέπει ολόκληρη την ιστορία της μεταπολίτευσης στη χώρα μας. Το 1981 όσο και το 2015, αποτέλεσαν τις μόνες στιγμές στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας κατά τις οποίες ένα κόμμα που εκείνη την στιγμή δεν νοείται ως τμήμα του «κατεστημένου» κατάφερε να ανέλθει στην εξουσία και, με διαφορετικά λάθη και παραλήψεις κάθε φορά, να ασκήσει πολιτική υπέρ των «από κάτω», να μειώσει τις κοινωνικές ανισότητες και να κάνει ριζοσπαστικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Και στις δύο περιπτώσεις οι φορείς αυτοί το έκαναν όσο διατηρούσαν επαφή με την υπαρκτή κοινωνική κίνηση της εποχής τους, όταν δηλαδή επέλεγαν να έχουν διαρκώς ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τα κοινωνικά κινήματα, να μπολιάσουν και να μπολιαστούν από αυτά και να λειτουργήσουν ως πομποί και πολλαπλασιαστές του μηνύματός τους.
Η Αριστερά γενικά, φαίνεται να χάνει την αξιοπιστία της. Με ποιον τρόπο θα απευθυνθείτε στην κοινωνία, πως θα θεραπεύσετε την απόσταση που φαίνεται να υπάρχει με αρκετές κοινωνικές ομάδες;
Η Αριστερά την οποία εμείς πρεσβεύουμε, ούτε δέχεται να κάνει υποχωρήσεις στις θέσεις της για να γίνει από όλους αποδεκτή, ούτε όμως και παραμένει στο επίπεδο των καταγγελτικών διαπιστώσεων και της κριτικής χωρίς να κάνει το παραπάνω βήμα, να διατυπώνει δηλαδή εναλλακτικές προτάσεις πολιτικής άμεσα εφαρμόσιμες. Αυτός είναι ο στόχος μας και από τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής μας θεωρώ ότι κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση.
Η πρόταση καταψήφισης των αμυντικών δαπανών, η πρόταση μας στο νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο για την αλλαγή της έννοιας του ετεροδημότη ως εργαλείου για την αύξηση της συμμετοχής στις εκλογές, ή η στήριξη μας προς το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δείχνει και την «τέχνη του πολιτεύεσθαι» την οποία θέλουμε να υπηρετήσουμε.
Η επούλωση της πληγής στην αξιοπιστία της αριστεράς έναντι του κόσμου μπορεί να πραγματοποιηθεί αν οι προοδευτικοί ψηφοφόροι πειστούν ότι εμείς λέμε αυτά που εννοούμε και εννοούμε αυτά που λέμε και είμαστε διατεθειμένοι να αναλάβουμε το σχετικό πολιτικό κόστος.
Που βάζετε τον πήχη για τις ευρωεκλογές;
Το στοίχημα για εμάς στις ευρωεκλογές είναι να αποτυπώσουμε την παρουσία μας ως μια εδραιωμένη πλέον πολιτική δύναμη στα αριστερά του πολιτικού φάσματος που μπορεί να εκφράσει και να εκπροσωπήσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.
Και να εμπεδώσουμε την αντίληψη στους πολίτες ότι αποτελούμε μια σοβαρή και μαχητική δύναμη που θέλει να θέσει στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου αυτά που εμείς θεωρούμε τα μεγάλα επίδικα της εποχής μας: α) τη μάχη για την ανάσχεση της περιβαλλοντικής και κλιματικής κατάρρευσης και τη διαχείριση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, β) τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και γ) την κρίση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Έγινε πολύς λόγος για τα τεκταινόμενα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κατά το οποίο μεταξύ άλλων αποδομήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας από τον νέο πρόεδρο και όχι μόνο. Εχετε κρατήσει χαμηλούς τόνους στη μεταξύ σας αντιπαράθεση. Πιστεύετε πως μπορεί στο μέλλον να βρεθείτε στο ίδιο στρατόπεδο με τον πρώην πρόεδρο και πρωθυπουργό;
Η πρόσφατη επιστολή του Αλέξη Τσίπρα πριν από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ υπέδειξε ορθά μια σειρά από εκφυλιστικά φαινόμενα στον πολιτικό αυτό χώρο, για την ανάπτυξη όμως των οποίων έχει και ο ίδιος μερίδιο ευθύνης. Εμείς σταθήκαμε εγκαίρως κριτικά απέναντι σε αυτές τις διαλυτικές τάσεις και, με προσωπικό και πολιτικό κόστος, αποφασίσαμε να δράσουμε.
Μπορούμε να βρεθούμε στο ίδιο στρατόπεδο με κάθε προοδευτικό και δημοκράτη άνθρωπο που πιστεύει ότι η ανάκτηση της αξιοπιστίας της αριστεράς στη χώρα μας προϋποθέτει μαχητική αντιπολίτευση, καθαρό πολιτικό λόγο με αιχμές, εφαρμόσιμες πολιτικές για τα προβλήματα που καίνε την ελληνική κοινωνία και μηδενική ανοχή στον κιτρινισμό, στον μεσσιανισμό, στην πολιτική της ατάκας και στον εκφυλισμό της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Είναι προφανές όμως ότι το κόμμα Κασελάκη είναι ένα κόμμα ανάδελφο και αποτελεί τροχοπέδη στις διαδικασίες ανασυγκρότησης ενός μετώπου της αντιπολίτευσης.
Πηγή: tvxs.gr
