Ο πρόεδρος της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς σχολιάζει τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού σε ιδιώτη.
Ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να πανηγυρίζει για την παραχώρηση της Αττικής Οδού. Ένα παραμύθι που μοιάζει όμορφο αλλά στο τέλος έχει δράκο.
Μας λέει ο πρωθυπουργός:
Η ιδιωτικοποίηση ακόμα μιας σημαντικής δημόσιας υποδομής θα έχει όφελος στους πολίτες, 30 ολόκληρα λεπτά του ευρώ στα διόδια.
Αυτό που κρύβουν οι ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη και του Υπουργείου Υποδομών είναι ότι η μείωση του κομίστρου στις διελεύσεις της Αττικής Οδού θα ισχύσει για μια πενταετία.
Και μετά; Ο παραχωρησιούχος θα μπορεί βάσει της σύμβασης να αυξήσει ξανά τα διόδια έως 30% και μάλιστα τις ώρες αιχμής. Τις ώρες δηλαδή κατά τις οποίες οι χιλιάδες εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν την Αττική Οδό θα μετακινούνται στη δουλειά τους.
Τεράστια επιτυχία, αναμφισβήτητα!
Η πραγματικότητα είναι ότι η παραχώρηση της Αττικής Οδού είναι ένα ακόμα σκάνδαλο της κυβέρνησης της ΝΔ που το κόστος του θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, στ’αλήθεια και πίσω από τα κυβερνητικά non paper και τους προκλητικους πανηγυρισμούς του κ. Μητσοτάκη;
Η Αττική Οδός που μετά τη λήξη της αρχικής σύμβασης παραχώρησης επέστρεψε στο Ελληνικό Δημόσιο, παραχωρείται εκ νέου μέσα σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και χωρίς η κυβέρνηση να είναι σε θέση να αποδείξει ποιο είναι τελικά το όφελος για το Δημόσιο και για τους πολίτες.
Χωρίς διαφάνεια όσον αφορά τα χρηματοοικονομικά στοιχεία της σύμβασης και χωρίς καμία οικονομική τεκμηρίωση.
Προκειμένου να παρουσιάσει μια επίπλαστη δημοσιονομική εικόνα για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, η κυβέρνηση προχώρησε σε μια λεόντεια σύμβαση για την οποία ο μόνος που πραγματικά πανηγυρίζει είναι – τι πιο σύνηθες – ο παραχωρησιούχος που αναλαμβάνει ένα έργο του οποίου η κατασκευή και η βαριά συντήρηση έχει ολοκληρωθεί και αναμένει αυξημένα έσοδα και ιδιαίτερα χαμηλό ρίσκο.
Αν ο διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης για μείωση του δημόσιου χρέους ξεκινά με τέτοιο ληστρικό για το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνία τρόπο, δεν θέλω ούτε να σκεφτώ τη συνέχεια.
Η Αττική Οδός όφειλε να παραμείνει στον έλεγχο του Δημοσίου σε όφελος των πολιτών και όχι να θυσιαστεί στο βωμό μιας στρεβλής αντίληψης δήθεν «αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας».
ΠΗΓΗ: facebook
