Οι περσινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν στη σκιά των διπλών εθνικών εκλογών και το αποτέλεσμά τους -η άνοδος των αριστερών δυνάμεων- δεν αποτυπώθηκε στις «μεγάλες» κάλπες. Οι αυριανές εκλογές στα πανεπιστήμια πραγματοποιούνται λίγες εβδομάδες πριν από τη μάχη των ευρωεκλογών, μόλις δύο μήνες μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ και μερικές μέρες μετά τις φοιτητικές διαμαρτυρίες για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Το ζητούμενο είναι αν πέρα από έναν παλμογράφο των πολιτικών ρευμάτων στις σχολές, στις οποίες υπάρχουν ανακατατάξεις και νέα σχήματα το τελευταίο διάστημα, θα σταλεί και ένα αναβαθμισμένο πολιτικό μήνυμα στην κυβέρνηση, η οποία δεν περίμενε τη δυναμική που αναπτύχθηκε στα πανεπιστήμια το δίμηνο Γενάρη-Φλεβάρη και τώρα φαίνεται να ελπίζει σε μειωμένη συμμετοχή που αναμένεται να ενισχύσει τις δυνάμεις της ΔΑΠ.
Την περσινή νικήτρια των εκλογών -για δεύτερη συνεχόμενη φορά- Πανσπουδαστική την αναγνωρίζουν όλοι, πλην της ΔΑΠ που έδωσε πέρσι δικά της, εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα και έκανε αναφορά σε… νοθεία. Η ΠΚΣ βρίσκεται σε θέση μάχης και ζητά να τριτώσει το καλό για να «κοπεί το χαμόγελο σε όσους επιδιώκουν να μιλήσουν πάλι για “μειοψηφίες”, να μεταφράσουν την αποχή σε συμφωνία με τον νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, σε στήριξη στην κυβερνητική πολιτική που υποβαθμίζει τις σπουδές και αδιαφορεί για τις ανάγκες των φοιτητών». Η Πανσπουδαστική βάζει και αντιπολεμικό πρόσημο στις φετινές εκλογές αναφέροντας πως αν βγει πρώτη, «ο αντίκτυπος θα είναι διευρυμένος και θα ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας. Θα είναι ένα μεγάλο αντιπολεμικό μήνυμα για να σταματήσει τώρα η σφαγή στην Παλαιστίνη, για να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της χώρας μας στη σφαγή. Αλλά παράλληλα και μια μεγάλη τιμωρία της παράταξης της κυβέρνησης, της ΔΑΠ, που στηρίζει τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος-δολοφόνο Ισραήλ».
Πέρσι είχαμε για πρώτη φορά και τη διάσπαση της ιστορικής παράταξης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, ΕΑΑΚ. Από τη μία υπήρχαν οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ (που συγκέντρωσαν 5.185 ψήφους) και από την άλλη οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ-Αριστερά Αγωνιστικά Σχήματα (που πήρε 4.100). Φέτος κατεβαίνει για πρώτη φορά μια νέα κίνηση, η Attack, που στηρίζεται από τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση και το ΝΑΡ και την οποία υποστηρίζουν περισσότερα από 90 σχήματα σε πάνω από δέκα πόλεις. Εξ αυτών, πάνω από 25 είναι νέα σχήματα που δημιουργήθηκαν το προηγούμενο διάστημα μέσα από τις διεργασίες της Attack ή ανεξάρτητα σχήματα της Αριστεράς που αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στο ενιαίο νέο κατέβασμα. Η Attack «προέρχεται» από την περσινή ΕΑΑΚ-Αριστερά Αγωνιστικά Σχήματα μαζί με νέες συνεργασίες. «Το φοιτητικό κίνημα, για να μπορέσει να είναι “επικίνδυνο” και να απαντήσει στις προσπάθειες της κυβέρνησης και της Ε.Ε., απαιτεί ανώτερη πολιτική μαχητικότητα αλλά και μια φυσική ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων με επίκεντρο τις γενικές συνελεύσεις» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο φοιτητής στο ΣΕΜΦΕ, Θοδωρής Μαγκλάρας, μέλος της Attack.
Παράλληλα, ο κατακερματισμός του χώρου είναι δυστυχώς γεγονός. Η ΕΑΑΚ βρίσκεται σε πορεία αποσυσπείρωσης καθώς αποχώρησε από αυτήν και η ΑΡΙΣ (Αριστερή Συσπείρωση). Από την άλλη φέτος «έσπασε» και η περσινή συνεργασία ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ. Η τελευταία, που στηρίζεται από την Αναμέτρηση σε συνεργασία με την ΑΡΑΝ (Αριστερή Ανασύνθεση), θα κατέβει στον φοιτητικό εκλογικό στίβο με την Ενωτική Κίνηση Σχημάτων. Στα σχήματα της ΕΑΑΚ που κατεβαίνουν στις φετινές εκλογές συγκαταλέγονται δυνάμεις της ΑΡΑΣ (Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης), η οποία στηρίζεται από τη ΛΑ.Ε. και δυνάμεις του ΜέΡΑ25. Ορισμένες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κατηγορούν την Πανσπουδαστική για αγώνες χαμηλών πτήσεων, καθώς «νομιμοποίησε τις τηλεεξετάσεις και έσπασε τις καταλήψεις μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ». Από την άλλη πλευρά η Attack ζητά μέσω των εκλογών «να καταδικαστεί η δολοφονική πολιτική της Ν.Δ. και η συναίνεση-συνενοχή ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ακροδεξιάς», ενώ αφήνει αιχμές για πρώην συντρόφους θέλοντας να μείνει «μακριά από τον πολιτικό οπορτουνισμό δυνάμεων, όσο και τη διαρκή αναπαραγωγή της κουλτούρας της βίας που εκφύλισαν οριστικά την ιστορική ΕΑΑΚ».
Οχι στην αποχή
Από την πλευρά τους οι Αγωνιστικές Κινήσεις ζητούν να μην ενισχυθεί η αποχή καθώς, όπως λένε, «οι φοιτητικές εκλογές είναι η μόνη εκλογική διαδικασία που είναι φτιαγμένη από εμάς για εμάς. Είναι μια ετήσια διαδικασία ανεξάρτητη από το κράτος και τους μηχανισμούς του, που καταλήγει στην ανάδειξη του Διοικητικού Συμβουλίου. Οπως εξηγούν, «ο ρόλος των Διοικητικών Συμβουλίων δεν πρέπει να ταυτίζεται με το πώς παρεμβαίνουν η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ σε αυτά, που σαμποτάρουν τις Γενικές Συνελεύσεις και οποιοδήποτε ψήφισμα κατεβαίνει προς μια αγωνιστική κατεύθυνση. Δεν πρέπει να ταυτίζεται ούτε με τις τακτικές της ρεφορμιστικής αριστεράς που “ξεχνάει” πολλές φορές τον ρόλο των φοιτητών». Οι Αγωνιστικές Κινήσεις θέτουν ως στόχους των φοιτητικών εκλογών αλλά και των μελλοντικών αγώνων την ανατροπή του νόμου Πιερρακάκη και του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, «να μην περάσουν τα δίδακτρα στις σχολές μας, να διεκδικήσουμε δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές και να πάρουμε στα χέρια μας την υπεράσπιση των συλλόγων μας και των γενικών τους συνελεύσεων».
Πηγή: efsyn.gr
Φωτο: EUROKINISSI
