Εσπασαν τα τηλέφωνα δεκάδων δικηγορικών γραφείων από πολίτες που εγκλωβίστηκαν είτε στην Αττική Οδό είτε σε κεντρικούς δρόμους του λεκανοπεδίου ή έπαθαν ζημιές τα αυτοκίνητά τους ή έμειναν αποκλεισμένοι περισσότερες από τριάντα ώρες χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τηλέφωνο ● O Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών δηλώνει ότι τα μέλη του θα σταθούν αρωγοί στους πληγέντες.
Πρωτoφανείς καταστάσεις, απαράδεκτες για ευρωπαϊκό κράτος τον 21ο αιώνα, αντιμετώπισαν για πολλές ώρες και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν εκατοντάδες πολίτες, οι οποίοι συσπειρώνονται κατά παντός υπευθύνου προκειμένου να αποδοθούν ποινικές και αστικές ευθύνες σε όσους τους αναλογούν. Τα τηλέφωνα δεκάδων δικηγορικών γραφείων δέχονται αλλεπάλληλες κλήσεις από πολίτες που εγκλωβίστηκαν είτε στην Αττική Οδό είτε σε κεντρικούς δρόμους του λεκανοπεδίου ή έπαθαν ζημιές τα αυτοκίνητά τους ή έμειναν αποκλεισμένοι περισσότερες από τριάντα ώρες χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τηλέφωνο.
Η «συγγνώμη» του πρωθυπουργού δεν φτάνει. «Πέραν των πολιτικών ευθυνών των αρμόδιων φορέων, οι πληγέντες δικαιούνται πραγματικής και πλήρους αποζημίωσης και ικανοποίησης της ηθικής τους βλάβης. Η οριζόντια και συμβολική παροχή ποσών, στο πλαίσιο προφανώς της πολιτικής διαχείρισης του προβλήματος, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αποζημιωτική ευθύνη που υπέχουν τόσο το Δημόσιο και οι ΟΤΑ όσο και οι ιδιωτικές εταιρίες (π.χ. παραχωρησιούχοι, ΔΕΔΔΗΕ)», σημειώνει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και δηλώνει ότι τα μέλη του θα σταθούν αρωγοί στους πληγέντες.
Για το φιάσκο στην Αττική Οδό και την εγκληματική αδιαφορία της Πολιτείας ο πρωθυπουργός ζήτησε από την εταιρεία να καταβάλει 2.000 ευρώ ανά ΙΧ που εγκλωβίστηκε και ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών διευκρίνισε ότι όσοι λάβουν το ποσόν αυτό δεν χάνουν το δικαίωμα να κινηθούν νομικά κατά της εταιρείας. «Αρκεί να μην τους ζητηθεί να υπογράψουν ότι παραιτούνται κάθε άλλης αξίωσης», παρατηρούν δικηγόροι στην «Εφ.Συν.», ενώ ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, δήλωσε (ΣΚΑΪ) ότι εάν κάποιος οδηγός στραφεί κατά της εταιρείας, μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση που αγγίζει έως και τα 100.000 ευρώ λόγω ψυχικής οδύνης.
Τι θα γίνει με τις περιπτώσεις που ο οδηγός δεν ήταν ο μοναδικός επιβάτης ή το αυτοκίνητο δεν είναι στο όνομά του; Για παράδειγμα, α) έξι εργαζόμενοι επέβαιναν σε εταιρικό βαν και έμειναν 18 ώρες στον δρόμο χωρίς νερό και τροφή, β) εργαζόμενος εγκλωβίστηκε σε ταξί για πάνω από 20 ώρες και υποχρεώθηκε να καταβάλει 350 ευρώ, γ) οδηγοί εγκατέλειψαν τα επαγγελματικά οχήματά τους και όταν επέστρεψαν τα βρήκαν κατεστραμμένα.
«Αποζημίωση (για υλικές ζημιές και ηθική βλάβη) μπορεί να αξιώσει κάθε μεμονωμένος επιβάτης ξεχωριστά και όχι μόνο ο κάτοχος του εγκλωβισμένου οχήματος. […] Eπίσης, οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να αξιώσουν οικονομική ενίσχυση για την άμβλυνση των συνεπειών της ηθικής και υλικής ταλαιπωρίας που υπέστησαν από το Δημόσιο», ξεκαθαρίζει η Ενωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας και εξηγεί: «Η κατάσταση του οδικού δικτύου, ο έλεγχος κυκλοφορίας, η επιβολή περιορισμών ή απαγορεύσεων κυκλοφορίας σε όλο το οδικό δίκτυο αποτελεί αρμοδιότητα των κατά τόπους αρμόδιων υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Αντίστοιχα, η Πυροσβεστική Υπηρεσία είναι αρμόδια για τον απεγκλωβισμό των χρηστών των οδών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών εποπτεύει τις συμβάσεις παραχώρησης κατά την περίοδο λειτουργίας».
Οι ευθύνες των αρμοδίων δεν είναι μόνο αστικές. Οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν και για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των υπαιτίων, με βάση το άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα περί διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών, τις οποίες εξετάζουν τα αρμόδια ποινικά δικαστήρια. Στην περίπτωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που συμφώνησε να καταβάλει 1.000 ανά επιβάτη των τεσσάρων αμαξοστοιχιών που ακινητοποιήθηκαν, ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1371/2007) προβλέπει ότι η εταιρεία όφειλε να οργανώνει το συντομότερο δυνατόν εναλλακτικές υπηρεσίες μεταφοράς για τους επιβάτες.
Οσον αφορά την πρόκληση ζημιών σε οχήματα από πτώση δέντρου ή κολόνας (που αφορούν πάρα πολλές περιπτώσεις), η αποζημίωση των πολιτών εξαρτάται από το εάν υπάρχει στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος «κάλυψη από φυσικά φαινόμενα». Τότε μόνο οι ασφαλιστικές υποχρεούνται να καταβάλουν αποζημίωση και στη συνέχεια να στραφούν, με τη σειρά τους, κατά της Περιφέρειας για να εισπράξουν τα χρήματα που απέδωσαν.
Ενωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας
Αποζημίωση (για υλικές ζημιές και ηθική βλάβη) μπορεί να αξιώσει κάθε μεμονωμένος επιβάτης ξεχωριστά και όχι μόνο ο κάτοχος του εγκλωβισμένου οχήματος. […] Eπίσης, οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να αξιώσουν οικονομική ενίσχυση για την άμβλυνση των συνεπειών της ηθικής και υλικής ταλαιπωρίας που υπέστησαν από το Δημόσιο»
ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΒΑΤΕΡΛΟ
«Αυτοί που σε 20΄ θα εκκένωναν το Μάτι, μας άφησαν επί μέρες στο έλεος του Θεού»
Η Λιάνα Κωνσταντίνου έμεινε 36 ώρες χωρίς ρεύμα στο σπίτι της στον Νέο Βουτζά. «Παγώσαμε κυριολεκτικά, όλοι στην περιοχή μας και στις γύρω: Μάτι, Αμπελούπολη, Καλλιτεχνούπουλη, Μαραθώνας, Σούλι… Και να σκεφτείτε ότι είμαστε και πυρόπληκτοι. Αυτοί που θα εκκένωναν το Μάτι σε είκοσι λεπτά και μας έταξαν λαγούς με πετραχήλια, μας άφησαν στο έλεος του Θεού. Υπάρχουν σπίτια με ηλικιωμένους, ευπαθείς ομάδες, νεογέννητα. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε».
Η φωνή της ακούγεται οργισμένη από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. «Να αποκλειστούμε για είκοσι πόντους χιόνι; Να μην έχουμε θέρμανση με -10 βαθμούς Κελσίου; Και ύστερα μας λένε να πάμε να αγοράσουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Για ποιο απ’ όλα ζήτησε συγγνώμη ο πρωθυπουργός; Πού ήταν τρεις μέρες; Μόνο για να πληρώνουμε είμαστε;»
Οι κάτοικοι της περιοχής ετοιμάζονται να προσφύγουν κατά παντός υπευθύνου και ο δικηγόρος τους, Χρήστος Πετράκος, δήλωσε στην «Εφ.Συν.»: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κουλτούρα αποζημίωσης και γι’ αυτό έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ανικανότητας του επιχειρησιακού σχεδιασμού. Αν κάθε φορέας, δημόσιος ή ιδιωτικός, γνώριζε ότι θα λογοδοτήσει, θα συμπεριφερόταν διαφορετικά. Οι οριζόντιες αποζημιώσεις με διχίλιαρα λειτουργούν σαν τις χάντρες και τα καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς: έχουν σκοπό να εξαγοράσουν την ανοχή του κόσμου. Ομως, για την ταλαιπωρία των πολιτών δεν φταίει το κακό το ριζικό μας· υπάρχει υπαιτιότητα, την οποία έχουν παραδεχθεί οι αρμόδιοι. Πλέον επαφίεται στους ταλαιπωρημένους πολίτες να διεκδικήσουν το δίκιο τους για να μπει τέλος στην επίκληση της ατομικής ευθύνης κάθε φορά που η κυβερνητική ευθύνη είναι ανύπαρκτη».
*Της Γιώτας Τέσση στην “Εφημερίδα των Συντακτών”