Οι ανατιμήσεις στην αγορά και η ενεργειακή κρίση, καθώς και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι κινήσεις που τις επηρεάζουν διαμορφώνουν την ατζέντα των προσεχών μηνών στο πολιτικό σκηνικό, σύμφωνα με τον Σφυγμό Οκτωβρίου της Prorata ● Συνεχίζει να προηγείται στην πρόθεση ψήφου η Ν.Δ., σταδιακή άνοδος για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βαρόμετρο για τις πολιτικές εξελίξεις θα αποτελέσουν το επόμενο διάστημα τα ζητήματα της ακρίβειας λόγω του κύματος ανατιμήσεων στην αγορά, που σε συνδυασμό με τους καθηλωμένους μισθούς συμπιέζουν τα νοικοκυριά. Την ίδια ώρα, την αυξημένη προσοχή της κοινής γνώμης, επηρεάζοντας παρομοίως σε μεγάλο βαθμό τον ανταγωνισμό και τις επιδόσεις των κομμάτων, συγκεντρώνουν τα εθνικά θέματα και η πορεία των ελληνοτουρκικών.
Από την άλλη πλευρά, το ενδιαφέρον της κοινωνίας για την πανδημία δείχνει να υποχωρεί, σε σύγκριση με παλαιότερες χρονικές περιόδους, γεγονός που μάλλον συσχετίζεται με την πρόσφατη περαιτέρω άρση των περιορισμών. Πάντως, η γενική εικόνα απογοήτευσης και θυμού για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας παραμένει αναλλοίωτη.
Τα προαναφερθέντα στοιχεία αποτυπώνουν ένα ενδεικτικό μέρος του Σφυγμού Οκτωβρίου της εταιρείας Prorata που δημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.». Σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου, η Ν.Δ. εξακολουθεί να κρατά το προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ με την ψαλίδα να μειώνεται όμως στις 8 μονάδες υπέρ της (από 10 που ήταν τον Ιούλιο).
Πιο αναλυτικά, στα ερωτήματα που απασχολούν την τρέχουσα επικαιρότητα, όπως η αμυντική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία, το 68% την αξιολογεί θετικά και το 27% αρνητικά, ενώ μοιρασμένες είναι οι απαντήσεις στο ερώτημα αν θα οδηγήσει σε μια κούρσα αγοράς στρατιωτικού εξοπλισμού που θα προκαλέσει νέα οικονομικά προβλήματα στη χώρα μας (50% συμφωνούν και 45% διαφωνούν).
Μια διαδρομή ευνοϊκή προς την κυβέρνηση
Του Αγγελου Σεριάτου* επικεφαλή Πολιτικών Ερευνών της Prorata
Αναμφίβολα η εξοικείωση με την κατάσταση σε σχέση με την πανδημία και η άρση των περιορισμών στην οικονομική και κοινωνική ζωή, δίνουν την τελευταία περίοδο χώρο σε άλλα μεγάλα θέματα της περιόδου να κυριαρχήσουν στις ιδιωτικές και δημόσιες συζητήσεις. Σύμφωνα με τον Σφυγμό του Οκτωβρίου, στο προσκήνιο έρχονται ζητήματα που αφορούν τους χαμηλούς μισθούς, τις συνθήκες εργασίας και την ακρίβεια, ζητήματα δηλαδή που παραδοσιακά προσλαμβάνονται ως θεματική αρμοδιότητα των αριστερών και κεντροαριστερών κομμάτων, καθώς και τα εθνικά θέματα, τα οποία παραδοσιακά προσλαμβάνονται ως ατζέντα ευνοϊκότερη για τα δεξιά και κεντροδεξιά κόμματα. Πώς όμως συνδέονται τα θέματα της επικαιρότητας με τον κομματικό ανταγωνισμό;
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η κυβέρνηση πέτυχε να αναχαιτίσει το αρνητικό προς αυτήν κλίμα που είχε δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μετατοπίζοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δημόσια συζήτηση από τη διαχείριση της πανδημίας και τις πυρκαγιές στα εθνικά θέματα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και η αναβάθμιση της συγκεκριμένης ατζέντας μέσω των κυβερνητικών πρωτοβουλιών δείχνει να φρενάρει την κυβερνητική φθορά με 7 στους 10 να διατηρούν την άποψη ότι η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, ήταν θετική και επωφελής για τη χώρα.
Εν τούτοις, τα εθνικά θέματα είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατηρηθούν στην κορυφή της ατζέντας για πολύ μεγάλο διάστημα, χωρίς να υπάρχει κάποιο κρίσιμης σημασίας γεγονός. Αναπόφευκτα, εν μέσω της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης, τα ζητήματα της οικονομίας θα διεκδικήσουν την κυριαρχία στη δημόσια ατζέντα, καθώς η αναμενόμενη ακρίβεια θα επιβαρύνει με τρόπο άμεσο τα νοικοκυριά. Εν μέσω του κύματος ανατιμήσεων είναι βέβαιο πως οι μισθοί μεγάλης μερίδας της κοινωνίας θα φαντάζουν ακόμα πιο χαμηλοί, αυξάνοντας τη δυσαρέσκεια απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές.
Εντός αυτού του πλαισίου, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πετυχαίνει να αυξήσει δυνάμεις το τελευταίο διάστημα, ακόμα και αν συνεχίζει να είναι το μόνο για το οποίο η ικανοποίηση από το έργο του –αν και οριακά βελτιωμένη συγκριτικά με την προηγούμενη μέτρηση– είναι μικρότερη από την εκλογική επιρροή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και δυσκολεύεται να εμπνεύσει και να συσπειρώσει με τρόπο θετικό το ακροατήριο του, έχει –παρά τις επιμέρους διαφωνίες μερίδας ψηφοφόρων του– εμπεδωθεί ως η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης. Η δε σταδιακή υποχώρηση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύματος προσφέρει στο κόμμα της Αριστεράς μια αυξανόμενη δυναμική που δυνητικά μπορεί να αξιοποιηθεί. Ο παραπάνω ισχυρισμός ενδυναμώνεται και από την κατάρρευση του συσχετιζόμενου αφηγήματος πως η απόσταση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ ως προς το ποιο κόμμα βρίσκεται εγγύτερα στους προβληματισμούς και τις ανησυχίες της «μεσαίας τάξης» είναι εξαιρετικά μεγάλη.
Συμπερασματικά, η Νέα Δημοκρατία, παρά τη σταδιακή φθορά που καταγράφει κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, συνεχίζει και διατηρεί μια απόσταση ασφαλείας από τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποτυπώνεται και στην πρόθεση ψήφου. Αυτό συμβαίνει γιατί, παρά την αύξηση της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ συγκριτικά με τις αμέσως προηγούμενες μετρήσεις, το κυβερνών κόμμα πέτυχε να αντισταθμίσει τις καλοκαιρινές απώλειες με κέρδη που προέκυψαν, κυρίως, από τη σύναψη της ελληνογαλλικής συμφωνίας, η οποία σε γενικές γραμμές αξιολογήθηκε θετικά από τη μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας.
Υπό αυτή την έννοια, φαντάζει σχεδόν βέβαιο πως το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να διατηρήσει ψηλά στην ατζέντα θέματα που την ευνοούν, όπως τα εθνικά, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να κυριαρχήσουν θέματα ευνοϊκότερα προς αυτόν, όπως το τρέχον κύμα ακρίβειας, οι μισθοί και τα εργασιακά. Παράλληλα, τα «μικρότερα» κόμματα θα επιδιώξουν να δώσουν το δικό τους διακριτό στίγμα μέσα σε ένα σκηνικό έντονα δικομματικό, πιεζόμενα ταυτόχρονα να απαντήσουν και σε διλήμματα που εκ των πραγμάτων δεν βάζουν τα ίδια. Μια κατάσταση, δηλαδή, μάλλον ασφυκτική για τα τελευταία.
Καταληκτικά, δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί: η επόμενη περίοδος προμηνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ακριβώς γιατί η συστηματική την τελευταία περίοδο φθορά της κυβέρνησης μοιάζει να αναχαιτίζεται, ενώ πρώτη φορά έπειτα από πολλούς μήνες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει σαφείς ανοδικές τάσεις. Ο επόμενος Σφυγμός θα δώσει την απάντηση ως προς το αν τα παραπάνω δύο στοιχεία αποτελούν υπαρκτές τάσεις ή συγκυριακές και άρα μικρής σημασίας μεταβολές.
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”