Με μια άλλη κυβέρνηση, η κατάρρευση της ψευδοροφής σε μια σχολική τάξη -όπου από καθαρή τύχη δεν χτύπησε κανένα παιδί- θα ήταν, προφανώς, τεράστιο θέμα στα κανάλια. Τώρα δεν είναι σημαντικό γεγονός και δεν σχολιάζεται πολιτικά.
Αλλά ακόμα και έτσι, χωρίς την πίεση των ΜΜΕ, θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση μιας κανονικής ευρωπαϊκής χώρας έστω και μια ελάχιστη αντίδραση. Να πάει εκεί η υπουργός να δει τις εγκαταστάσεις; Να ανακοινωθεί λεπτομερής έλεγχος στα σχολικά κτήρια; Να ανακοινωθεί, έστω, έλεγχος στο συγκεκριμένο; Να υποβληθούν μηνύσεις στους υπεύθυνους; Κάτι για να δείξει το κράτος ότι ασχολείται.
Τίποτα. Καμία κίνηση. Ούτε καν ένα δελτίο Τύπου.
Από το Τουίτερ της υπουργού μαθαίνουμε ότι ευχήθηκε καλή ανάρρωση στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Δεν μπήκε καν στον κόπο να μας πει ότι ενημερώθηκε για το γεγονός, ότι επικοινώνησε με τους συνεργάτες της ή με τον διευθυντή του σχολείου, πόσο μάλλον ότι έδωσε εντολή να γίνει κάτι.
Έστω να πάει κάποιος στη διπλανή τάξη, να κουνήσει την ψευδοροφή με το χέρι να δει αν κρατάει. Πλήρης αφωνία.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, έχουμε 27 μαθητές ανά τάξη εν μέσω πανδημίας και πολύ σοβαρό ποσοστό ακατάλληλων σχολικών κτηρίων και αιθουσών. Είτε γιατί είναι αρχαίες οι εγκαταστάσεις και χωρίς προδιαγραφές είτε γιατί τμήματα σχολείων στεγάζονται όπου νά ‘ναι. Τάξεις πλημμυρίζουν, ψευδοροφές γκρεμίζονται και το υπουργείο δεν θεωρεί δουλειά του να ασχοληθεί. Καλά πάμε.
* Το κύριο άρθρο στην “ΑΥΓΗ” του Σαββάτου