Ακρίβεια, πανδημία, κυβερνητική αποτυχία, αλλά και μια καθεστωτική λογική του τύπου «έχω το μαχαίρι, έχω και το πεπόνι», λες και κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα να έχει δίκιο σε αυτή τη χώρα, είναι μερικά από τα ζητήματα, τα ίδια και τα ίδια, με ολίγη -αλλά σοβαρή- από τουρκική προκλητικότητα, που στριφογυρνούν διαρκώς γύρω μας, σε μια επίφοβη δίνη.
Υπάρχουν όμως και μηνύματα που ξεφεύγουν από την πεπατημένη των βασάνων. Προχτές, στο λιμάνι του Πειραιά, τα ΜΑΤ και οι συμπορευόμενες δυνάμεις κατά της απεργίας στην Cosco δεν κατάφεραν να κάμψουν το φρόνημα και τη συμμετοχή των απεργών, ούτε και το κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε.
Χτες, στην Αθήνα, οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που εναντιώνονται στην απόλυσή τους, βρήκαν κι άλλους ανθρώπους στο πλευρό τους, οι οποίοι επιλέγουν να βρεθούν μαζί τους στην ίδια μεριά της Ιστορίας.
Τις τελευταίες ημέρες, οι αγρότες μαζεύονται στα μπλόκα για να προσθέσουν το δικό τους αφήγημα στις εξελίξεις των ημερών, να καταθέσουν και τη δική τους φωνή.
Κι ας επιμένει η κυβέρνηση ότι δεν τρέχει τίποτα που προσλαμβάνει στον ΕΦΚΑ διευθυντές από τον ιδιωτικό τομέα με μερικές χιλιάδες ευρώ αμοιβή. Όλα θα πάρουν τη σειρά τους…
Πηγή: independentnews.gr