*Γράφει η Εύη Καρακώστα – Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εδώ και μερικές μέρες δημοσιοποίησε τις προτάσεις του για την οργανωτική δομή του κόμματος. Προτάσεις που θα φτάσουν στο συνέδριο προκειμένου να ψηφιστούν, αφού βέβαια συζητηθούν ανάμεσα σε όλες τις βαθμίδες και κυρίως στα μέλη. Αυτή η συζήτηση είναι σημαντική όχι τόσο για να δημιουργηθεί η αναγκαία πλειοψηφία για την υπερψήφισή τους -αυτή νομίζω πως υπάρχει- όσο για να αντιληφθούμε όλοι καλά ποιο είδος κόμματος πρέπει να έχουμε.
Μιλάμε για δύο εξίσου σημαντικά πράγματα: το πρώτο σημαντικό βήμα που αλλάζει σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική διάρθρωση του κόμματος είναι η εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής απευθείας από τα μέλη του κόμματος.
Αυτό φαίνεται να είναι μακράν το πιο προβεβλημένο σημείο των θέσεων που θα συζητηθεί περισσότερο.
Ουσιαστική λειτουργία του i-syriza
Το δεύτερο σημαντικό βήμα είναι η ουσιαστική λειτουργία του i-syriza.
Μέσα από την πλατφόρμα γίνεται η εγγραφή των νέων μελών, με τις αναγκαίες παραδοχές του νέου μέλους, χωρίς τη διαμεσολάβηση κανενός και την έγκριση κανενός οργάνου.
Οπως μέσα από πλατφόρμα μπορεί να υπάρχει διάλογος των μελών μεταξύ τους και με την ηγεσία σε όλα τα επίπεδα.
Οι λεπτομέρειες θα προκύψουν όταν θα έχουμε τις πλήρεις προτάσεις και θα αρχίσει ο εσωκομματικός διάλογος. Μπορούμε όμως να σταθούμε από τώρα σ’ αυτά τα σημαντικά βήματα, της εκλογής προέδρου Κ.Ε., που ενδεχομένως θα προκαλέσει και τις περισσότερες αλλαγές στη δομή του κόμματος, και της άμεσης επικοινωνίας μελών-ηγεσίας.
Η προσπάθεια για μια οργανωτική διάρθρωση όπου η βάση θα μιλά απευθείας με την κεφαλή του κόμματος είναι μια προσπάθεια να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κόμμα περισσότερο ελκυστικό στο απλό μέλος. Αυτό επιδιώκει η απευθείας εκλογή των κορυφαίων οργάνων του κόμματος. Το μέλος εκλέγει τον πρόεδρο και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και όχι αντιπροσώπους που επιφορτίζονται να στηρίξουν μια “τάση” μέσα στο συνέδριο.
Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής δεν βγαίνουν από χαρτάκια με γραμμές που σπάνε ή αντέχουν, αλλά απευθείας από όλα τα μέλη του κόμματος που δεν είναι τόσο εύκολο να στοιχηθούν.
Αντί για την αναπαραγωγή μηχανισμών με έμμεση και, συχνά, αδιαφανή διαδικασία, εδώ επιδιώκεται η απευθείας σχέση του μέλους με την ηγεσία του κόμματος. Επίσης, αντί για την κατάθεση προτάσεων σε μια τοπική οργάνωση και την εκκίνηση μιας πορείας διαδοχικών εγκρίσεων και τροποποιήσεων, η φωνή του μέλους μπορεί μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας να φτάνει απευθείας στο ανώτατο επίπεδο. Ετσι, εφόσον βέβαια αυτό γίνει, αποκαθίσταται μια σχέση μέλους-ηγεσίας με άμεσο τρόπο και όχι έμμεσο και διαμεσολαβημένο.
Στην αντίθετη περίπτωση, με την παραδοσιακή δομή, υπάρχει ένα φιλτράρισμα των απόψεων που μπορεί να είναι θετικό αρχικά, όμως προοδευτικά αποβαίνει εις βάρος κάθε επικοινωνίας με τον κόσμο που ψηφίζει ή στηρίζει το κόμμα. Οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να βρει τρόπους να ακούει τη βάση του και να μην περνά το καθετί μέσα από μηχανισμούς όπου όλα αλέθονται και διυλίζονται από τα σαράντα κύματα των οργάνων στα οποία οι τάσεις εμπλέκονται – όχι μόνο ιδεολογικά. Οι τάσεις δεν καταργούνται, οφείλουν να μετατρέπονται από δυνάστες σε βοηθούς, να πολιτικοποιούνται αληθινά και να μην μένουν στο επίπεδο της διαχείρισης στελεχών.
Φαίνεται να έχει εκφραστεί έως τώρα μια αντίθετη άποψη.
Με την απευθείας εκλογή και επικοινωνία του απλού μέλους με τα ανώτατα κομματικά όργανα αποκλείεται η πολιτική και επιβραβεύεται το θέαμα, λένε οι επιφυλακτικοί.
Δεν μιλούν στο κενό. Έχουν την παράδοση των κομμάτων της Αριστεράς να υποστηρίζει αυτή τη θέση. Το φιλτράρισμα των απόψεων, λένε, είναι όχι μόνο θετικό αλλά και προωθητικό, αφού επιφέρει συνθέσεις. Υπάρχει εκτίμηση ότι η έμμεση εκλογή έχει το θετικό ότι συγκροτούνται τάσεις με βάση την πολιτική και όχι φέουδα προβεβλημένων στελεχών με βάση τη θεαματικότητα ή την ακροαματικότητα. Δεν πατούν στο κενό αυτές οι απόψεις και είναι απόψεις που διατυπώνει επί πολλά χρόνια η Αριστερά στον τόπο μας και διεθνώς. Όμως αυτό που πρέπει όλοι να ζυγίσουμε κάθε φορά είναι κατά πόσο θα μένουμε στην παράδοση και κατά πόσο θα προχωράμε αν εκτιμήσουμε μια επιλογή ως σωστή.
Ένα σχήμα που δεν θα αποκλείει κανέναν
Η συντήρηση είναι παράγων σταθερότητας, αλλά όχι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα. Σήμερα, στις ταχύτατα μεταβαλλόμενες συνθήκες, μας χρειάζεται ένα σχήμα που θα προωθεί το πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., θα γίνεται ελκυστικό για τον πολίτη και δεν θα αποκλείει κανέναν. Όλοι πρέπει να μπορούν να πουν τη γνώμη τους, είτε καταθέτοντας απόψεις είτε ψηφίζοντας την ηγεσία του κόμματος (όπως τον πρόεδρο και την Κεντρική Επιτροπή). Το κόμμα που προώθησε και συνεχίζει να υποστηρίζει την απλή αναλογική σε πανεθνικό επίπεδο δεν μπορεί να μην τρέχει ταχύτατα προς την κατεύθυνση της συμμετοχικής δημοκρατίας, κι αν κάποιοι από εμάς δεν γνωρίζουμε καλά αυτά τα μονοπάτια, δεν πειράζει, είναι καιρός να μάθουμε. Και η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα θα είναι ακόμα ένας τρόπος μετεκπαίδευσής μας προς τη συνεννόηση, τη συναίνεση, τον διάλογο. Αυτό είπαμε σε όσους είχαν αμφιβολίες για την απλή αναλογική, αυτό ας πούμε και στους εαυτούς μας όταν έχουμε αμφιβολίες για τη συμμετοχική και απευθείας σχέση μελών-ηγεσίας που τείνουν να καθιερώσουν οι νέες προτάσεις.
Προσωπικά, πολύ θα ήθελα να λειτουργούσαμε με άμεση δημοκρατία, αλλά αυτό απέχει.
Χρειαζόμαστε την εμπιστοσύνη στις εκλογές όλων των συντροφισσών και συντρόφων. Αντλούμε όλες τις σωστές προτάσεις από όλες τις ιδεολογικές τάσεις. Μας είναι απαραίτητοι ο διάλογος και η σύνθεση. Προσοχή! Δεν δίνουμε γη και ύδωρ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στις δημοσιεύσεις τους, δημοσκοπήσεις που, μεθοδευμένες μέσα από την απαξίωση του Αλέξη Τσίπρα, θέλουν να απαξιώσουν και μειώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. των πολλαπλών δημιουργικών απόψεων που αναπτύσσονται στο πλαίσιο του διαλόγου των μελών του Κόμματος.
Πάλη ιδεών ενάντια στον κοινό εχθρό.
* Η Εύη Καρακώστα είναι τ. βουλευτίνα ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Β΄ Πειραιά
