Τις τελευταίες μέρες ακούγεται όλο και πιο έντονα η πληροφορία ότι οι ΗΠΑ πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ολοκληρώσει την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών φέρνοντας στη Βουλή προς ψήφιση τα 3 μνημόνια συνεργασίας που εκκρεμούν από το καλοκαίρι του 2019 όταν η Ν.Δ. ανέλαβε την εξουσία.
Έκτοτε, η κυβέρνηση βρίσκοντας διάφορες προφάσεις καθυστερεί την ψήφισή τους, καθώς φοβάται ότι έτσι θ’ ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στο εσωτερικό της.
Ως γνωστόν είναι αρκετά τα στελέχη της με πρώτο και καλύτερο τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά που έχουν δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν τίποτε σχετικό με τη συμφωνία. Κι αν ο κ. Σαμαράς ψηφίσει κατά εκμεταλλευόμενος το γεγονός της «ανεξαρτησίας» του ως πρώην πρωθυπουργός, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι διαρροές εντός της Ν.Δ. θα σταματήσουν σ’ αυτόν.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η κυβέρνηση είναι κάτι τέτοιο στην παρούσα συγκυρία, την ώρα που το ακραίο ακροατήριο της Ν.Δ. κρατιέται κυριολεκτικά με νύχια και με δόντια από το Μαξίμου προκειμένου να μην αρχίσουν οι διαρροές ψηφοφόρων προς την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου ή άλλα κόμματα του εθνικιστικού χώρου που προετοιμάζονται να κατέβουν στις εκλογές.
Ο λόγος που οι Αμερικανοί πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση είναι το παράδειγμα της Ουκρανίας.
Με απλά λόγια θέλουν να ολοκληρώσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το «δέσιμο» της Βόρειας Μακεδονίας στο άρμα του ΝΑΤΟ, προλαβαίνοντας τις εκεί εσωκομματικές εξελίξεις και τον κίνδυνο ν’ ανέλθει στη χώρα μια κυβέρνηση φιλική προς τη Μόσχα.
Υπενθυμίζεται ότι η Ρωσία είχε εκφράσει πολλές ενστάσεις την περίοδο της συμφωνίας των Πρεσπών, ενώ οι ελληνορωσικές σχέσεις βίωσαν τότε μια μεγάλη κρίση με απελάσεις διπλωματών τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Μόσχα.
Εν κατακλείδι η μετάθεση των εκλογών για μετά το καλοκαίρι φαίνεται να σχετίζεται και με τον συγκεκριμένο παράγοντα, καθώς η κυβέρνηση θέλει να κερδίσει χρόνο και σ’ αυτό το πεδίο μη θέλοντας ν’ ανοίξει άλλο ένα μέτωπο, αυτή τη φορά στο εσωτερικό της.
* Του Δημήτρη Τερζή στο politicus.gr