Η πρόσφατη πολιτική ιστορία αποδεικνύει ότι πολιτική κρίση στην δεξιά προκαλείται όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν μια αλήθεια που κανονικά θα έπρεπε να γνωρίζουν μόνο οι άνθρωποι της εξουσίας. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση διαγραφής του Δούκα από την ΝΔ και την παραίτηση Λιβανού.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η δεξιά διαχρονικά θεωρούσε ότι ο πόνος αποτιμάται σε χρήμα και πως οι πολίτες δεν είναι άνθρωποι αλλά εξαγοράσιμα προϊόντα. Το πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ότι η δήλωση «δίναμε λεφτά σε όποιον μας έλεγε καλημέρα κι γυρίσαμε το παιχνίδι» πιάστηκε on-camera.
Άλλωστε αν το σοκ του πρωθυπουργού ήταν ειλικρινές δεν θα παραιτούσε απλώς τον κύριο Λιβανό από υπουργό, αλλά θα διέγραφε τόσο αυτόν όσο και τον εμπνευστή των τριχίλιαρων, τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, από την ΝΔ.
Έκανε κάτι τέτοιο; Προφανώς και όχι! Αντίθετα, απέδειξε άλλη μια φορά ότι τον ενδιαφέρει «η επικοινωνία και όχι η ουσία» λειτουργώντας ως διαμεσολαβητής μεταξύ Αττικής Οδού και πολιτών. Θα ρωτήσει κάποιος «μα καλά άσχημα είναι τα 2.000 ευρώ;».
Η απάντηση είναι προφανώς και όχι αλλά δεν μπορεί ο πρωθυπουργός να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος ιδιωτικών συμφερόντων την στιγμή που μέσα από την δικαστική διαδικασία οι ταλαιπωρημένοι μπορούν να πάρουν πολλαπλάσια ποσά. Επιπλέον αν ήταν ειλικρινής η αγωνία του πρωθυπουργού θα είχε μεριμνήσει και για τους εγκλωβισμένους σε Μεσογείων και Κατεχάκη.
Τα πρόσφατα γεγονότα αναδεικνύουν το διαχρονικό πρόσωπο τη δεξιάς, αυτό που οδήγησε σε όλες τις μεγάλες περιπέτειες της τελευταίας 20ετίας.
Πρώτον, μιλάμε για έναν πολιτικό σχηματισμό που ξεχειλίζει από υποκρισία. Δεύτερον, αναφερόμαστε σε μια παράταξη που βασίζει την επιβίωση της στην εξαγορά συνειδήσεων και το βόλεμα ημετέρων, δύο από τις βασικές αιτίες που μας οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Τέλος έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν απόλυτα κυνικό πολιτικό χώρο που δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Η ΝΔ εξακολουθεί να εμπορευματοποιεί την πολιτική και με το τσουνάμι απευθείας αναθέσεων και βολέματος ημετέρων συνεχίζει την τραγική παράδοση ηθικής εξαχρείωσης της πολιτικής βαδίζοντας στο μονοπάτι του οικονομικού ολέθρου.
Απέναντι σε όλα αυτά, οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να είναι καθημερινά σκληρές και αμείλικτες…
Απαιτείται άμεσα ένα μέτωπο απέναντι στην πιο καταστροφική και ηθικά εκμαυλισμένη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ οφείλουν να βρίσκονται στην σωστή πλευρά της ιστορίας.
*Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι π. υπουργός, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Β΄ Περιφέρεια Αθήνας, Δυτικός Τομέας
*Άρθρο στο ieidiseis.gr