Η αποτυχία της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Ν.Δ. ξεδιπλώνεται ξεκάθαρα πλέον, μέσα στις συνθήκες της νέας κρίσης, καθώς βασίστηκε σε πλήρη εξάρτηση από εισαγωγές αερίου και στην απαξίωση και εγκατάλειψη των εγχώριων πηγών ενέργειας, οδηγώντας σήμερα σε οριακές καταστάσεις τροφοδοσίας και σε ανεξέλεγκτες ενεργειακές τιμές για τους καταναλωτές.
Σήμερα η κυβέρνηση που προδιέγραψε με τη βίαιη απολιγνιτοποίηση ένα δραματικό παρόν και ένα αμφισβητήσιμο μέλλον, προσπαθεί να εξασφαλίσει (ακριβό) αέριο, αναζητεί λιγνίτη και ξανα-ανακαλύπτει την “παγωμένη” έρευνα / εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, δραστηριότητες που η ίδια δαιμονοποίησε, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα ιδιωτικά συμφέροντα του φυσικού αερίου με το πρόσχημα της “πράσινης” μετάβασης.
Ανεπαρκές και ακριβό αέριο
Ο συναγερμός της Τετάρτης, ενόψει της εκπνοής του τελεσιγράφου της Ρωσίας για προμήθεια αερίου σε ρούβλια, κατέδειξε ότι δεν υπάρχει back-up ούτε στο αέριο και σήμερα αναζητώνται εναλλακτικές!
Όπως επισήμανε ο Μ. Θωμαδάκης, στέλεχος του ΔΕΣΦΑ, μιλώντας σε ενεργειακό συνέδριο, με βάση και την πρόσφατη απόφαση της Ε.Ε. για υποχρέωση των κρατών – μελών να έχουν στρατηγικά αποθέματα φυσικού αερίου σε αποθήκες, “που εμείς δεν έχουμε, και είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει”, πρέπει να αποθηκεύσουμε σε άλλες χώρες, εν προκειμένω στην Ιταλία, το 15% της κατανάλωσής μας, ήτοι 900 εκατ. κυβικά. Σήμερα λοιπόν ο ΔΕΣΦΑ μελετά πως θα δεσμεύσει τον συγκεκριμένο χώρο στην Ιταλία, εγχείρημα που δεν είναι εύκολο και δεν έχει ξαναγίνει, καθώς και πώς μπορεί να προστεθεί μια πλωτή δεξαμενή στη Ρεβυθούσα, για περισσότερο αποθηκευτικό χώρο και δυνατότητα μεγαλύτερης αποστολής στο σύστημα, άμεσα.
Όλα αυτά, βέβαια, δεν γνωρίζουμε τι κόστη θα έχουν και πόσο επιπλέον θα επιβαρύνουν τους καταναλωτές, στους οποίους συνήθως καταλήγει ο λογαριασμός.
Αναζητώντας λιγνίτη
Συγχρόνως ζητήθηκε από τη ΔΕΗ μέχρι την ερχόμενη Τρίτη να καταθέσει ετήσιο πλάνο εξόρυξης λιγνίτη στα ορυχεία της για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας των διαθέσιμων μονάδων.
Ωστόσο όπως έχει γράψει η ΑΥΓΗ η περσινή παραγωγή ήταν 11,8 εκατ. τόνοι λιγνίτη και για το 2022, μέχρι στιγμής, δεν προβλέπεται επιπλέον παραγωγή, ποσότητα που ισοδυναμεί με ηλεκτροπαραγωγή περίπου 4,9 τεραβατώρων / έτος. Εφόσον η συνολική ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι 52,2 τεραβατώρες, η σημερινή παραγωγή από λιγνίτη αντιστοιχεί σε λίγο πάνω από 9%.
Το βασικότερο είναι ότι, ελέω βίαιης απολιγνιτοποίησης, επικρατεί μια κατάσταση εγκατάλειψης – απαξίωσης των ορυχείων, δεν έχουν γίνει οι αναγκαίες αποκαλύψεις πεδίων, δηλαδή ο λιγνίτης δεν επαρκεί. Επομένως και οι διαθέσιμες μονάδες δεν μπορούν να δουλέψουν στο “φουλ”, που παραπλανητικά διακινείται…
Πάντως, η κυβέρνηση, χαμένη στο αφήγημά της που δεν βγαίνει, συνεχίζει τις αντιφάσεις λέγοντας ότι οι λιγνιτικές μονάδες ακόμα και σήμερα είναι ακριβότερες από εκείνες του φυσικού αερίου!
Ανάσταση και των υδρογονανθράκων;
Αναδίπλωση όμως υπάρχει και στο θέμα της έρευνας – εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων που έχουν αφεθεί στην τύχη τους τα τελευταία τρία χρόνια, με δραστηριότητες σχεδόν παγωμένες και μεγάλους ξένους επενδυτές να αποχωρούν.
Ο πρωθυπουργός ξαναθυμήθηκε τον τομέα, κάνοντας μόλις την περασμένη εβδομάδα δηλώσεις για επικείμενες ανακοινώσεις σχετικά με την έρευνα / εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, ενώ ο υπουργός ΠΕΝ είπε προχθές ανέξοδα ότι “δεν σταμάτησε ποτέ το ενδιαφέρον μας να δούμε τι υπάρχει στο υπέδαφός μας”…
Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) Α. Στεφάτος, μιλώντας στο προαναφερθέν συνέδριο, η ΕΔΕΥ έχει προτείνει ένα πρόγραμμα επιτάχυνσης των ερευνών, το οποίο σίγουρα είναι φιλόδοξο, αλλά είναι και εφικτό. Θεωρούμε, τόνισε, ότι εντός 1-2 ετών μπορούμε να έχουμε ολοκληρώσει τις έρευνες, σε ένα βάθος τετραετίας να έχουμε τις πρώτες γεωτρήσεις που θα δώσουν σαφείς απαντήσεις για τις δυνατότητες και σε 6-7 χρόνια, κάτι που είναι τεχνικά ρεαλιστικό, να έχουμε παραγωγικές γεωτρήσεις. Μίλησε για τις δύο βασικές λεκάνες όπου εντοπίζονται οι περιοχές έρευνας στη χώρα μας: της Αδριατικής και της αν. Μεσογείου, τονίζοντας ότι υπάρχουν θετικές ενδείξεις και αυτό που ξέρουμε είναι ότι έχει και η χώρα μας δυναμικό, κάτι που χαρακτήρισε ως “την ευκαιρία της Ελλάδας”.
Σημείωσε ότι δεν πρέπει να σκεφτόμαστε όπως στο παρελθόν για τους μέσους χρόνους, ζούμε σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, η ενέργεια είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα και “δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε κάποια δυνατότητα ανεξερεύνητη”.
*Της Αντιγόνης Ζούντα στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
