«Οι πολίτες που ψήφισαν για την εκλογή προέδρου στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., αποτελούν κάτι λιγότερο από το 5% του εκλογικού σώματος. Πρόκειται δηλαδή για έναν στους 20 και είναι σχεδόν αδύνατον να προσεγγιστούν σε μια δημοσκόπηση ευρύτερου κοινού», είπε στον ρ/σ “Στο Κόκκινο 105,5” και στον Νίκο Ξυδάκη, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ηλίας Νικολακόπουλος.
«Οι εταιρείες γνώριζαν ότι για μια εσωκομματική διαδικασία, δεν ήταν καθόλου εύκολο να γίνει δημοσκόπηση. Αν και προσπάθησαν να αποφύγουν αυτό το παιχνίδι, υπέκυψαν στην πίεση των μέσων ενημέρωσης. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η δημοσκόπηση, αλλά η κατάχρηση των δημοσκοπήσεων. Έγιναν πάνω από 15 δημοσκοπήσεις που είχαν προβλέψει προβάδισμα του Ανδρέα Λοβέρδου, γεγονός που δεν ήταν δυνατό να προκύψει από καμία έρευνα.
Οι πιο προσεκτικοί δημοσκόποι, χρησιμοποιούσαν τον τίτλο: ντέρμπι για τρείς. Αυτό βέβαια το ξέραμε και χωρίς δημοσκοπήσεις. Κατά την γνώμη μου, ο βομβαρδισμός των δημοσκοπήσεων οφείλεται κυρίως στην πίεση των μέσων ενημέρωσης. Οι εταιρείες υπέκυψαν σε αυτήν την πίεση προκαλώντας σημαντικό πλήγμα στο ίδιο το εργαλείο το οποίο δεν είναι γι’ αυτή τη δουλειά, δηλαδή δεν έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει μία εσωκομματική αντιπαράθεση.
Ο σύλλογος δημοσκοπήσεων θα έπρεπε να είχε παρέμβει λίγο νωρίτερα προειδοποιώντας ότι δεν μπορεί να προβλεφθεί το αποτέλεσμα. Αντίθετα τα μέσα ενημέρωσης επιδιώκουν αυτή την κατασκευή. Υπό αυτήν την έννοια, η υπέρ-προβολή Λοβέρδου ήταν μία επικοινωνιακή φούσκα. Προσπάθησαν να κατασκευάσουν μία νικηφόρα υποψηφιότητα η οποία αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να περπατήσει.
Για να βρεθεί η πρόθεση σε ένα 5% του κόσμου, θα έπρεπε να διενεργηθούν 20.000 ερωτηματολόγια. Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν αυτό το τεράστιο κόστος, διενήργησαν έρευνες των 1.500 έως και 4.000 ερωτηματολογίων. Πόσους ψηφοφόρους θα βρεις και πώς θα μπορέσεις πάνω σε αυτούς να κάνεις μία ασφαλή πρόγνωση;
Το θέμα δεν είναι μόνο ελληνικό. Παρακολουθώ στη Γαλλία, ότι η υποψηφιότητα του Ερίκ Ζεμούρ ήταν αποτέλεσμα δημοσκοπικών ευρημάτων, δημοσκοπικής φούσκας. Βγήκε μία έρευνα όπου τον παρουσίαζε να είναι μπροστά από την Μαρί Λεπέν με 8%., και ξαφνικά ο Ζεμούρ έγινε υποψήφιος πρόεδρος. Όταν τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να συγκροτήσουν ταυτότητες και πάνω σε αυτές να διεξαχθεί η εκλογή, τότε καταφεύγουν σε ένα εργαλείο το οποίο δεν είναι προορισμένο γι’ αυτή τη δουλειά. Ο τίτλος της εφημερίδας Δημοκρατία: “Η μαφία των γκάλοπ των εταιρειών”, δεν είναι ευχάριστος, αλλά αφορά πολύ περισσότερο τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία έπαιξαν αυτό το παιχνίδι».
