Ευανθία Ρεμπούτσικα: Η Πολιτεία είναι σαν να μας τιμωρεί που είμαστε καλλιτέχνες

Ημερομηνία:

Διαφήμιση

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα κυκλοφόρησε στο τέλος της περσινής χρονιάς το CD «Σαν ταινία», το οποίο περιλαμβάνει αποσπάσματα κάποιων από τα αρκετά soundtracks της τα οποία δεν έχουν κυκλοφορήσει σε δίσκους. Με την ευκαιρία αυτή συνομιλήσαμε με την καταξιωμένη -και όχι μόνο στην Ελλάδα- συνθέτρια για την κινηματογραφική μουσική, το τραγούδι και τη μεταξύ τους σχέση αλλά και για την «παύση» μακράς διαρκείας που έχει επιφέρει στη ζωή μας η πανδημία.

Οι συνθέσεις αυτές απλώς δεν είχαν μέχρι τώρα κυκλοφορήσει δισκογραφικά ή για διάφορους λόγους δεν είχαν συμπεριληφθεί στα soundtracks των ταινιών για τις οποίες γράφτηκαν;

Τα κομμάτια αυτά είναι από τα soundtracks δύο αγαπημένων μου τουρκικών ταινιών που δεν έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα σε CD και έτσι θέλησα να ξεχωρίσω κάποια αποσπάσματα και να τα κυκλοφορήσω. Η δισκογραφία σήμερα δεν μας δίνει πλέον τη δυνατότητα να κυκλοφορούμε κάθε έργο μας.

Πρόκειται για τις αρχικές ηχογραφήσεις ή τις επεξεργαστήκατε ξανά, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και ηχογραφήσατε εκ νέου τα κομμάτια;

Είναι οι αρχικές ηχογραφήσεις των συνθέσεών μου όπως ακούγονται στις ταινίες.

Υποθέτω πως θα υπήρχαν και άλλες τέτοιες συνθέσεις σας. Υπήρξε λοιπόν κάποιο μουσικό ή συναισθηματικό κριτήριο ως προς τις ίδιες ή τις ταινίες για τις οποίες γράφτηκαν που σας έκανε να επιλέξετε για να συμπεριλάβετε στο CD τις συγκεκριμένες;

Υπάρχουν μουσικές μου που έχουν γραφτεί για ταινίες ή για θέατρο και δεν υπάρχουν στη δισκογραφία.  Όταν γράφω μουσική, με καθοδηγεί το ένστικτο και το συναισθηματικό κριτήριο. Με τον ίδιο τρόπο επέλεξα και τα κομμάτια που περιλήφθηκαν στον δίσκο.

Κατά την άποψή μου, η κινηματογραφική μουσική σας χαρακτηρίζεται από την πολύ πιο έντονη παρουσία του παραδοσιακού, ακόμα και του λαϊκού στοιχείου τόσο από τα ορχηστρικά έργα όσο και από τα τραγούδια σας. Αυτό οφείλεται ίσως στην «Πολίτικη κουζίνα», το είδος και το ύφος της ταινίας, σε κάποιον άλλον λόγο ή σας προέκυψε και σας προκύπτει αυθόρμητα;

Κατά κάποιον τρόπο ανήκει στα στοιχεία μουσικής μου έκφρασης. Δεν είναι κάτι που επιδιώκω, αλλά προκύπτει αυθόρμητα και με καθοδηγεί στο να «μιλώ» πιο άμεσα. Η «Πολίτικη κουζίνα» μου άνοιξε ένα παραπάνω παράθυρο έμπνευσης όπως και οι τουρκικές ταινίες.

Αν σας ζητούσα να ξεχωρίσετε ένα soundtrack σας, για καθαρά όμως μουσικούς και όχι συναισθηματικούς λόγους, ποιο θα ήταν αυτό;

Θα ξεχώριζα το «Αστέρι κι η ευχή» ως προπομπό μιας μουσικής ταυτότητας που εξελίχθηκε.

Πείτε μου δύο αγαπημένα σας soundtracks, παλιότερων ή και πιο σύγχρονων ταινιών, ένα ξένης ταινίας και ένα ελληνικής, αν βέβαια υπάρχει και το δεύτερο.

Από την παιδική μου ηλικία με επηρέασαν τα soundtracks των Νίνο Ρότα και Μορίς Ζαρ και του Μάνου Χατζιδάκι.

Τι έχει περισσότερη σημασία για εσάς για να δεχθείτε την πρόταση να γράψετε τη μουσική μιας ταινίας, το σενάριο ή η δημιουργική «χημεία» σας με τον/την σκηνοθέτη/τρια;

Ιδανικά και τα δύο. Αν δεν μπορέσεις να επικοινωνήσεις με τον σκηνοθέτη της ταινία, δύσκολα θα ανταποκριθείς με το κατάλληλο μουσικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, αν το σενάριο δεν το έχεις πιστέψει ως «αξία», όσο καλή χημεία και να υπάρχει με τον σκηνοθέτη, τότε πάλι το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό.

Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες ανάμεσα στη σύνθεση ενός κινηματογραφικού θέματος και ενός τραγουδιού και ποιο θεωρείτε δυσκολότερο ή έστω μεγαλύτερη δημιουργική πρόκληση;

Ως μουσικός θα έλεγα ότι μεγαλύτερη πρόκληση είναι η σύνθεση ενός κινηματογραφικού θέματος. Τα τραγούδια είναι πάντα ένας σημαντικός παράγοντας και ευτυχώς είχα την τύχη να συνεργαστώ με στιχουργούς που ήταν ουσιαστικά ποιητές/τριες, οπότε το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.  Άλλωστε πολλές μελωδίες έγιναν αργότερα επιτυχημένα τραγούδια.

Ο τελευταίος σας δίσκος με τον Γιώργο Περρή άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και επίσης είχε και αρκετή επιτυχία δεδομένου ότι κυκλοφόρησε την πρώτη περίοδο της πανδημίας. Ετοιμάζετε κάποιον επόμενο κύκλο τραγουδιών με τη Λίνα Νικολακοπούλου ή κάποιον/α άλλον/η στιχουργό;

Πράγματι, ήταν μια εξαιρετική συνεργασία με τη Λίνα και τον Γιώργο που μας έφερε καλά τραγούδια, τα οποία αγαπήθηκαν από τον κόσμο. Εύχομαι κάποια στιγμή σύντομα να συνεργαστούμε ξανά. Με τη Λίνα γράψαμε μαζί πρόσφατα το τραγούδι του απόδημου ελληνισμού που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο όπου χτυπούν ελληνικές καρδιές.

Πώς βιώσατε, ως άνθρωπος και ως μουσικός, την πανδημία μέχρι τώρα και ειδικά τα δύο μεγάλα διαστήματα καραντίνας; Και πώς κρίνετε τη στάση της Πολιτείας απέναντι στους ανθρώπους της μουσικής και συνολικά του πολιτισμού αυτά τα σχεδόν δύο χρόνια πια;

Η πανδημία έθεσε τις κοινωνίες ολόκληρου του πλανήτη σε παύση. Σε μια αναμονή που, ενώ στην αρχή πιστέψαμε ότι θα ήταν σύντομη, δυστυχώς ο ιός μας διέψευσε.  Όπως για κάθε άνθρωπο, έτσι και για μένα, ήταν και είναι μια δύσκολη περίοδος. Αγωνίζεσαι και δεν μπορείς να δουλέψεις για να επιβιώσεις. Η Πολιτεία παραμένει η μεγάλη απούσα για τους ανθρώπους της τέχνης. Σαν να τιμωρούμαστε εμείς οι καλλιτέχνες που ήδη έχουμε πληγεί από τεράστιες οικονομικές αλλαγές για την επιλογή του επαγγέλματός μας. Για την επιλογή τού να ακολουθήσουμε τον δρόμο της τέχνης.

Πώς βλέπετε τα πράγματα με τα νέα μέτρα λόγω της μετάλλαξης  Όμικρον για τον περιορισμό ή και την απαγόρευση της λειτουργίας των χώρων ψυχαγωγίας και διασκέδασης; Πιστεύετε ότι δεν θα διαρκέσουν πολύ;

Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Πιστεύω ότι τα μέτρα είναι άνισα. Μου κάνει αληθινά εντύπωση ότι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς «ο ιός δεν μεταδίδεται», ενώ οπουδήποτε αλλού κινδυνεύουμε. Το σύστημα Υγείας είναι αδύναμο και χρειάζονται προσλήψεις γιατρών και γενικότερα υγειονομικών και όχι απολύσεις και αναστολές εργασίας.

Και τέλος, όσο βέβαια η πανδημία το επιτρέπει αυτό, ποια είναι τα πιο άμεσα προσεχή σχέδιά σας;

«Σαν ταινία» είναι αυτό που σήμερα ζούμε. Είχαμε τα όνειρα και τα σχέδιά μας και όλα αναβλήθηκαν. Αν το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα ήθελα να πραγματοποιήσω συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Αυτό πραγματικά μου έχει λείψει και είναι στα άμεσα σχέδιά μου.

Κάτι που είναι επιθυμία όλων των μουσικών και ακόμα περισσότερο ίσως των δημιουργών αλλά και ημών των μουσικόφιλων. Και δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό.

*Συνέντευξη στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ” και τον Θάνο Μαντζάνα

Διαφήμιση

Κοινοποιήστε:

Διαφήμιση

Δημοφιλή

Διαφήμιση

Περισσότερα Νέα

Το Ισραήλ συνεχίζει την επίθεση στο νοσοκομείο αλ Σίφα – 200 νεκροί σε 10 μέρες

Τους 200 έχουν φτάσει πλέον οι νεκροί στο νοσοκομείο αλ-Σίφα στην πόλη της Γάζας, κατά την...

Έκθεση-βόμβα από το Λογιστήριο του Κράτους για «γαλάζιες ακρίδες» στο νοσοκομείο Μεταξά

*Του Κώστα Παναγιώτου - Το Documento αποκαλύπτει έκθεση-κόλαφο του...

Τέμπη: Οι ανακρίβειες Βορίδη και τα ψέματα της ΝΔ για την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος

Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται να θεωρείται “δυνατό χαρτί”...
Διαφήμιση