Λίγες ώρες έχουν απομείνει ώς την εκλογή προέδρου στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.-ΠΑΣΟΚ. Την Κυριακή το βράδυ όλα θα έχουν τελειώσει. Στην πραγματικότητα όμως, όποιος και αν εκλεγεί, τα δύσκολα και τα σοβαρά τότε θα αρχίσουν.
Μπορεί στο Κίνημα Αλλαγής να μην κρύβουν τη χαρά τους για τη συμμετοχή του κόσμου στον πρώτο γύρο, η εμπιστοσύνη όμως των πολιτών σε έναν πολιτικό φορέα είναι πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα από τη συγκεκριμένη, στιγμιαία -και για διάφορους λόγους- προσέλευση στην εσωκομματική κάλπη.
Κακά τα ψέματα. Το ΠΑΣΟΚ έχασε την εμπιστοσύνη των πολιτών ως συνέπεια συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών του από τις οποίες δεν έχει απεμπλακεί και ενδεχομένως δεν θέλει να απεμπλακεί. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν να έρθουν άλλοι να καλύψουν τον χώρο που κάλυπτε όταν ήταν κραταιό κόμμα. Κατά κύριο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως η Ν.Δ.
Δυο κόμματα, δηλαδή, που εναλλάχθηκαν στην κυβερνητική εξουσία και τα οποία δεν έχουν καμία διάθεση να παραδώσουν ό,τι κέρδισαν την τελευταία δεκαετία αριστερότερα και δεξιότερα της ελληνικής κλασικής Σοσιαλδημοκρατίας. Στην πολιτική, όπως στη ζωή και στη φύση, δεν υπάρχει κενό. Και αν υπάρξει, είναι σύντομο και καλύπτεται πολύ γρήγορα. Στην προκειμένη περίπτωση το κενό που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ έχει καλυφθεί.
Αντικειμενικά, επομένως, τίθεται το ερώτημα: Ο νέος αρχηγός στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. θα είναι ένας απλός διαχειριστής του κόμματος όπως αυτό έχει διαμορφωθεί σήμερα ή επιφορτίζεται και με κάτι περισσότερο;
Και οι δύο αντίπαλοι -και ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Νίκος Ανδρουλάκης- θέτουν ως στόχο να επαναφέρουν το κόμμα τους στον ρόλο και στα μεγέθη της προμνημονιακής περιόδου. Αυτό σημαίνει αναβίωση του παλιού δικομματικού συστήματος, έστω με νέους πολιτικούς όρους.
Με δεδομένο ότι ο ένας πόλος αυτού του συστήματος υπάρχει και είναι η Ν.Δ., για να ξαναγίνει το ΚΙΝ.ΑΛΛ.-ΠΑΣΟΚ ο άλλος πόλος, επί της ουσίας θα πρέπει να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό, αν και είναι διακαής πόθος του εγχώριου κατεστημένου, μοιάζει μάλλον πολύ δύσκολο. Εκτός και αν δεχτούμε πως στην Κουμουνδούρου έχουν αποφασίσει να αυτοκτονήσουν ομαδικά. Οπως και να ’χει πάντως, οι εκλογές στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. και το αποτέλεσμά τους πυροδοτούν το ενδιαφέρον για την πολιτική και τη συμμετοχή των πολιτών σε αυτήν.
* Το κύριο άρθρο στην “Εφημερίδα των Συντακτών” του Σαββατοκύριακου