Του Δημήτρη Χατζηνικόλα.
Η χθεσινή παρουσίαση του σχεδίου Ανάκαμψης από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν μια απλή παρουσίαση μιας πρότασης από εκείνες που συνηθίζει και επιβάλλεται να παρουσιάζει εκ της θέσης της η εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν η αποκάλυψη ή αν θέλετε η προσπάθεια φωτογράφισης των διαχωριστικών γραμμών μεταξύ της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά καλύτερο πεδίο να να φανούν οι διαφορές μεταξύ των δύο διαχειριστικών προτάσεων δεν υπάρχει από εκείνο των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης έως το 2026. Για τον απλό λόγο ότι θα βάλουν τις βάσεις για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο στη μετά Covid εποχή αλλά κυρίως στη (μετα)υφεσιακή καθημερινότητα.
Με απλά Ελληνικά χθες ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε εκείνο της ΝΔ, φωτίζοντας τις διαφορές τους:
Ανάπτυξη για λίγους επιχειρηματικούς ομίλους με περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας και μοντέλο Νεοφιλελευθερισμού που οδήγησε σε πολλαπλές κρίσεις και έδειξε τις μεγάλες του αδυναμίες μέσα στην πανδημία από τη μία, λένε στην Κουμουνδούρου.
Δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη συμπεριληπτική που θα διαχέει τα οφέλη στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία εργαζομένων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η συζήτηση πιστεύει ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη ξεκινήσει και θα είναι η συζήτηση της επόμενης μέρας. Σε αυτό το τραπέζι η κυβέρνηση επιλέγει τις συνταγές του χθες. Η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του είναι η μείωση των ανισοτήτων να γίνει με συνταγές του αύριο. Με έμφαση στην πράσινη ανάπτυξη και καινοτομία, τον μετασχηματισμό του παραγωγικού μοντέλου, με ενίσχυση της εργασίας, με ενδυνάμωση των ΜμΕ και αυτοαπασχολουμένων, με έμφαση στον ψηφιακό Μετασχηματισμό, την κοινωνική Συνοχή και Ανθεκτικότητα και την ανάπτυξη των Περιφερειών, των Πόλεων και της Υπαίθρου.
