Ο 19χρονος Άλκης έχασε τη ζωή του επειδή η αγαπημένη του ομάδα ήταν ο Άρης. Δεν συμμετείχε σε συμπλοκή, δεν άσκησε ο ίδιος βία, δεν παρακολουθούσε επεισόδια. ‘Ήταν απλώς δίπλα στο γήπεδο με την παρέα του και, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έδωσε τη λάθος απάντηση στην ερώτηση “τι ομάδα είσαι”. Οι άλλοι της παρέας του ήταν τυχεροί, έζησαν, έστω και τραυματισμένοι οι δύο από αυτούς.
Όπως όλα δείχνουν, το θύμα έπεσε στα χέρια χούλιγκαν που κάνουν νυχτερινές περιπολίες και επιτίθενται, ακόμη και με δρεπάνι, σε φιλάθλους της άλλης πλευράς.
Τους ξέρουν, άραγε, στην ΠΑΕ; Είναι γνωστοί στη διοίκηση και στα πάνω κλιμάκια του συλλόγου; Από πού αντλούν την αυτοπεποίθηση να εγκληματούν χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις και οργανωμένο σχέδιο;
Δεν είναι η πρώτη φορά που χύνεται αίμα στη Θεσσαλονίκη για το ποδόσφαιρο. Μέχρι και εισαγγελέας είχε παρέμβει πριν από έναν περίπου χρόνο, όταν βγήκαν πιστόλια στο φως του ήλιου. Εμπρησμοί, καταστροφές αυτοκινήτων και ξυλοδαρμοί είναι στην ημερήσια διάταξη.
Ο πρωθυπουργός, λέει, επικοινώνησε με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τ. Θεοδωρικάκο για να του ζητήσει να δοθεί προτεραιότητα στην εξιχνίαση της συγκεκριμένης δολοφονίας.
Αν συλληφθούν οι δράστες, δηλαδή, θα έχει γίνει με εντολή πρωθυπουργού. Διαφορετικά, άραγε, οι αρμόδιες αρχές θα ήταν ράθυμες και αδιάφορες; Χρειάζεται να ακουστεί η “βροντερή φωνή” του Κ. Μητσοτάκη για να κάνουν αυτό που υποχρεούνται οι αρμόδιοι;
Τρία συμπεράσματα, δύο σοβαρά και ένα ελαφρύτερο:
– Η ευνομούμενη ελληνική πολιτεία είναι μερικώς ευνομούμενη. Υπάρχουν θύλακες ανομίας που έχουν τη σταθερότητα θεσμού και κάποιοι από αυτούς είναι ριζωμένοι στο χώρο των οργανωμένων οπαδών. Η σχέση του χουλιγκανισμού με την ηγεσία/ιδιοκτησία των ομάδων είναι συχνά αμαρτωλή και δεν υπάρχει πολιτική βούληση για τη διάλυσή της.
-Το δόγμα “νόμος και τάξη” στο οποίο επένδυσε προεκλογικά η ΝΔ δεν εφαρμόστηκε αποτελεσματικά μετά τις εκλογές. Τα τελευταία 24ωρα μετράμε γκαζάκια και την τελευταία χρονιά γυναικοκτονίες. Η εγκληματικότητα έχει θεριέψει με ιδιαίτερη έξαρση των μαφιόζικων χτυπημάτων και τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος.
-Η προσπάθεια του Κ. Μητσοτάκη να δείξει ότι “όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει”, κάνοντας τον ηγέτη και ταυτόχρονα τον υπουργό, όταν χρειάζεται και τον υφυπουργό, γιατί το κράτος είναι αυτός και χωρίς αυτόν το χάος, επιβεβαιώνει με δραματικό τρόπο ότι η χώρα μας πάσχει από σοβαρή θεσμική υστέρηση – τόσο πολύ που μπορεί ένας αλαζόνας πρωθυπουργός να διαφημίζει ότι και συλλήψεις κάνει, αν υπάρχει (επικοινωνιακή) ανάγκη.
*Άρθρο στο tvxs.gr
