Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανησυχεί μην τυχόν και δημιουργηθεί ένα κόμμα από τα δεξιά του και χάσει την κύρια πηγή υποστήριξής του μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Τη θολή πηγή της ακροδεξιάς.
Ο σημερινός πρωθυπουργός αγκάλιασε, στα συλλαλητήρια, την ακροδεξιά, έβαλε στο κόμμα διάφορους ψεκασμένους και ανέδειξε σε υπουργούς τη μισή κοινοβουλευτική ομάδα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Όλο το πακέτο των άκρων σε μία συσκευασία.
Στη συνέχεια, ως πρωθυπουργός, έχανε την ισορροπία του, παλαντζάροντας ανάμεσα, από τη μια, στον Μπογδάνο και τον Λοβέρδο, και από τον άλλη στον Πιερρακάκη, που αποτελεί το Σημιτικό του δάνειο. Ένας αχταρμάς στελεχών, χωρίς κοινή καταγωγή, αξίες, θεματική και – το βασικότερο – προορισμό.
Μετά τη διαγραφή του Μπογδάνου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή ήταν βασικό αντιστάθμισμα στην κεντροδεξιά, το σύστημα τούμπαρε. Ο Άδωνης Γεωργιάδης τα έβαλε με τον Δένδια που έσυρε τον Μητσοτάκη στη διαγραφή Μπογδάνου. Ο Θανάσης Πλεύρης μάσαγε τα λόγια του γιατί δεν μπορούσε να χωνέψει μια εξέλιξη που, αν ήταν ειλικρινής ο πρωθυπουργός στη διαγραφή, κάλλιστα θα μπορούσε να αφορά και τον ίδιο τον κ. Πλεύρη προσωπικά. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ακόμη, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι ο δρόμος της επιστροφής για τον Μπογδάνο είναι ανοιχτός, αν εκείνος επιδείξει νομιμοφροσύνη. Με άλλα λόγια: δεν χρειάζεται να ζητήσει συγνώμη το παιδί, αρκεί να ψηφίζει τα νομοσχέδια της κυβέρνησης και να μη βγει στο αντάρτικο. Μετά θα ξεχαστεί το θέμα και στην πρώτη ευκαιρία θα τον μαζέψουμε στο μαντρί.
Η διαγραφή Μπογδάνου είναι μαϊμού. Όπως μαϊμού είναι και η καταδίκη του αντιδραστικού λόγου από τον κ. Μητσοτάκη. Οι μισοί υπουργοί αυτής της κυβέρνησης, μαζί με τον απελθόντα Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έχουν εκφράσει, ουκ ολίγες φορές, την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων.
Η διαγραφή Μπογδάνου λειτούργησε ως πείραμα αντοχής της κεντροδεξιάς. Με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη η ύπαρξη της ακροδεξιάς είναι απαραίτητη για να μπορεί ο ίδιος να σταθεροποιείται ως πρωθυπουργός. Είναι ανατριχιαστικό να το συνειδητοποιεί κανείς, αλλά ο κ. Μητσοτάκης έχει ανάγκη από ανθρώπους με ρατσιστικό, αντικομμουνιστικό και φασιστικό λόγο για να υπάρξει εντός του κόμματός του. Χωρίς αυτούς, βγαίνει Δένδιας.
Πηγή: Γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
